Atzo, hilak 19, LAB sindikatua, Garen enpresari elkartearekin bildu zen, azken hauek eskatuta. LABek bilera horretara, azken urteetan harturiko erabaki politikoen ondorio diren, prekarietatea, langabezia eta pobreziari konponbideak jartzeko beharra eraman zuen.
Euskal eremuko langile guztiek bere esparruan negoziatzeko eskubidea izan behar dute. Negoziazio kolektiborako marko propioa defendatzen dugu eta horretarako negoziazio eremu guztien alde egiten dugu. Ggoratu behar da 2013an CONFEBASK izan zela akordio interprofesional baterako aukera zapuztu zuena.
LABek oso argi du, hitzarmenak prekarietateari mugak jartzeko tresna izan behar direla:
– Lan erreformari aurre egiteko neurriekin
– Azken urteetan galdutako eros ahalmena berreskuratzeko soldata igoerak borrokatuz
– Langile guzitek 1200€ko gutxieneko soldata izan dezaten defendatuz
– Enplegu duinaren alde eginez
Negoziazio mahaietan, patronalaren aldetik oso bestelako jarrerarekin aurkitzen gara, prekarietatean urrats berriak ematea lortzen ez badute negoziatzeko aukera oro blokeatu egiten dute.
Sindikatuen ordezkaritza hauteskunde sindikaletan neurtzen da. Patronalaren ordezkaritza neurtzeko ez dago irizpide objektiborik. Ondorioz, CONFEBASKen biltzen diren ADEGI, CEBEK eta SEAk bereganatu izan dute negoziazio mahai ia guztietan gehiengoa.
LABek eskatu izan dio Enplegu Sailari patronalaren ordezkaritza neurtzeko erabaki politikoak har ditzala, egun CONFEBASKek ez baitu ordezkatzen enpresarien gehiengoa eta elite enpresarial baten interesak baino ez dituelako defendatzen.
Garenen sorrerak argi uzten du patronalaren ordezkaritza neurtzeko beharra egon badagoela eta berriro ere eskaera horretan berresten gara.