EAEko gizarte zerbitzuetan grebara deitu dugu martxoaren 4aren etorrerarekin. Zaintza lanak aitortzea aldarrikatuko dugu goizean goizetik, funtsezkoak diren sektore feminizatu hauetan dagoen prekarietatea salatzeaz gain, sistema publiko unibertsal, doako eta komunitario baten alde. Hain zuzen ere, Pikete Feministak Bilbo, Gasteiz eta Donostiako kaleak hartu ditu, eta instituzioak interpelatu ditu. Eguerdia aldean, manifestazioak egin ditugu hiriburuetan, mobilizazio bateratuan parte hartu baitugu, gure zutabearen baitan. Ibilbidearen amaiera, Garbiñe Aranburu idazkari nagusiak hartu du hitza, eta erakundeei zuzendu zaie, hitzetatik ekintzetara pasa daitezen zaintza sistema publiko komunitario baten bidean.
Garbiñe Aranbururen hitzetan, “oso mezu argia bidali nahi diegu erakundeetako arduradunei eta, batez ere, agintean dagoen alderdiari, EAJri. Ez digute balio edukiz hustutako hitzek, propaganda gutxiago eta ekintza gehiago behar ditugu zaintza sistema publiko komunitario baterantz aurrera egiteko”.
Eta gure aldarrien berri eman dugu, bide hori gauzatu ahal izateko:
-Zaintza-lanen aitorpen politiko, ekonomiko eta soziala eskatzen dugu. Aitorpen horren ondorioz, lan-baldintzak nabarmen hobetu behar dira. Bizitzari eusteko funtsezko zerbitzua ematen ari dira, eta horrek konpentsatu egin behar da. Soldatak hobetu behar dira, langile gehiago kontratatu behar dira, ratioak murriztu behar dira, erabiltzaileei arreta emateko denbora gehiago izateko. Ratioak arautzeko dekretu berri bat eskatzen dugu, adostuko den dekretu berri bat.
-Publifikazio-plan bat egin behar da. Gizarte zerbitzuen pribatizazio eta merkantilizazio politika irauli behar da. Ezin da onartu zaintzak enpresa pribatuen negozio iturri izatea. Azpimarratu behar da egoitza asko EAJrekin lotura estua duten pertsonen esku daudela.
-Zainketako laguntza-eredua aldatu behar da. Gizarte-zerbitzuak hobetzeko eztabaida ireki behar da. Eztabaida horretan langileek parte hartu behar dute, erabiltzaileek eta haien senideek.
-Diru gehiago inbertitu behar da gizarte-zerbitzuetan.
LABeko idazkari nagusiaren arabera, “aldarrikapen eta borroka urte asko dira, baina pandemia, langileentzat oso gogorra eta nekagarria izaten ari den arren, pizgarria ere izaten ari da zaintza-sistema publiko baten alde borrokan jarraitzeko. Jendarte osoari dagokigun borroka da. Denok, gure bizitzan, zaintza horien beharra izango”.