Interpelazio horren aurrean, LABek termino hauetan erantzuten du:
1. Diskurtso aldaketa somatzen dugu CCOOen, neurri handi batean egoerak behartuta. Nafarroa aldatu da eta CCOOek bere posizionamendu eta proiekzio sozialean aldatzeko beharra ikusten du. Hala ere, diskurtso aldaketez harago, ez dugu inolako aldaketarik ikusten sindikatu honen lerro sindikal eta politikoan.
2. 60ko hamarkadatik 80koaren erdialdera arte batasun sindikala zegoen Nafarroan lan eskubideen, askatasun sindikalen eta demokrazioaren alde, Nafarroak hitza izan zezan bere etorkizun politiko eta sozialaren inguruan. Batasun hori apurtu zuena CCOO eta UGTk hartutako erabakia izan zen, Del Burgo eta Urralburuk prestatutako Foru Hobekuntza onartzeko, eta 90eko hamarkadatik aurrera “eztabaida sozialaren” klubera sartzea, Patronalarekin batera. Gaur egun, CCOOek ez du bere ibilbidearen inguruko irakurketa kritikorik egin eta indarrean daude orduko erabaki politikoak. Ez dugu somatzen inolako aldaketa estrategikorik CCOOen jarrera.
3. Desegokia iruditzen zaigu CCOOek LAB eta ELA partehartze instituzionaleko organo guztietan sartzea panazea bezala planteatzea. Diskriminazio sindikalaren amaiera, CCOOek 20 urtez babeste eta justifikatu duena, ekinaren poderioz Nafarroako aldaketaren alde apustu egin zuten herritarrek irabazi duten zerbait da. Hala ere, aurrerakuntza horrek ez ditu langile-klasearen arazoak konpontzen eta engainagarria da horrela planteatzea. Arazo nagusia da Estatu espainolean
patronalaren esku utzi dela boterea eta indar korrelazioan dagoen desberdintasun basatiari aurre egiteko ezinbestekoa da honekin konfrontatzea kontrabotere klabeetan. Azken 20 urteetako itxurazko “eztabaida sozialak” ez du Patronal aseezinaren aurpegia garbitzeko besterik balio izan. Lan erreformak baliatuz lan-baldintzak prekarizatzen ari da hau.
4. Guzti honengatik, ezinbestekoa irizten diogu zorigaiztoko eztabaida sozialeko aroa lurperatu eta lan harremanetarako esparru propio baterako oinarriak jartzea. LABek bere prestasuna erakutsi du lan honetan inplikatzeko, baina argi utzita ezin dela aro berririk eraiki zaharra itxi gabe. Ondorioz, beharrezkoa da Eztabaida Sozialarek Kontseilua indargabetzea eta langile-klasearen mesedetan egongo diren neurrien agendari ekitea, maila guztietan Patronalarekin konfrontatzea ekarriko
duena.