LAB sindikatuak ez du babesten Arabako patronalak, SEA-UNECAk eta UGT eta CCOO sindikatuek sinatu duten Arabako Eraikuntza Hitzarmena, hurrengo arrazoiak direla eta:
• Sektoreko langileak ez ditu lan erreformaren aurrean babesten, deskuelgea eta inaplikazioa enpresek alde- bakartasunez erabiltzeko aukera mantentzen delarik. Horrela, derrigorrez bete beharreko arbitrajea aplika daiteke akordiorik ezean, Langileen Estatutuko 41 artikuluan eta Hitzarmeneko 53 artikuluan oinarrituta.
• Mota honetako gai sensibleak estatu mailara esleitzen dira, herrialdeko hitzarmenaren edukiak hustuz, eta asmoen adierazpen huts batera mugatuz EAEko negozioazio kolektiboaren egituraketari buruzko Akordio Interprofesionala. Gogoratu behar da akordio hau lau sindikatu nagusiok sinatu genuela, baita CONFEBASKek ere, SEA honen parte delarik.
• Behin hitzarmenaren indarraldia amaituta, soilik 24 hilabeteko ultraktibitatea mantentzen du, behin epe hori pasatuta, hitzarmena aplikatzeari utzi ahal zaiolarik berau berritzen ez bada. Horrela, aplikatu beharreko hitzarmena estatu mailako eraikuntzako hitzarmen orokorra izango litzateke.
• Ez du lan jardunaldiaren murrizketarik jasotzen, EAEko altuena delarik Gipuzkoa eta Bizkaiarekin alderatuta, zeintzuk 2009 eta 2016tik daude luzapen egoeran hurrenez hurren. Bizkaikoa 1.712 ordutakoa da, Gipuzkoakoa 1.690 ordutakoa eta Arabakoa 1.726 ordutakoa. Honek lan postu berriak sortzea zailtzen du.
Hau guztiagatik, LABetik ikusten dugu hitzarmenak ez duela eduki nahikorik, ez gaitu lan erreformatik babesten, eta EAEn lau sindikatuok eta CONFEBASKek sinatutako Akordio Interprofesionala ezerezean uzten du, gure negoziazio esparruari lehentasuna ematen diona.
CCOO eta UGTk, zein CONFEBASKi lotutako enpresa elkarteek (SEA eta UNECA bezala) beraien buruak kokatu behar dituzte. Argi esan behar dute negoziazio kolektiboaren zentralizazioa onartuko duten gure hitzarmenak edukiz hustuaz, edota gure negoziaziorako esparrua defendatuko duten, hitzarmenak edukiz betez eta lan erreformarekiko babestuz.