Hutsune ugari ikusten dizkiogu:
-Aurrekontuen eztabaida ezin da gastuen eztabaidara mugatu. Gastuez hitzegin aurretik sarrerez hitz egin behar da eta horrek eskatzen du zerga politikari heltzea. Helburu horretatik urrun daude aurrekontu hauek. Zerga politikaren eztabaida berrartu beharra dago.
– 135.artikuluaren aldaketaz geroztik zorraren ordainketa lehenesten da eta gastu mugari men egiten zaio, baita Jaurlaritzak ere, aurrekontuotan. Zorra ordaintzea lehentasunezko den bitartean ez dago politika publikoetarako eta gastu sozialerako behar den inbertsiorik.
Hori horrela den bitartean, ez dago aurrekontu sozialik. Ez dago egoera soziolaboralean sakoneko aldaketakegitekoasmorik. Ezaberastasunarenbanaketajustubaterakoborondaterik,ezneurririk. Bestelako zerga politika bat sustatzea ezinbestekoa da horretarako.
Aurrekontu proiektua xehetasunez aztertu eta datozen egunetan agerraldi bidez ezagutaraziko dugu LABetik egiten dugun irakurketa. Edonola ere, dauden behar sozialei erantzuteko lehentasunezko neurriak eskatzen jarraitzen dugu aurrekontuen eztabaidari begira, aurrekontuek izan behar dutelako:
-Enplegua duintzeko aurrekontuak. 1200 euroko gutxieneko soldata eta soldata arrakalarekin amaitzeko neurriak jasoaz.
-Behar sozialei aurre egiteko bokazioa duten aurrekontuak (1080 euroko gutxieneko pentsioa eta pentsio arrakalarekin amaitzeko neurriak jasoaz edota Euskal Herriko Eskubide Sozialen Gutunaren Herri Ekimen Legegilean jasotako RGIaren igoera aurreikusiz).
-Sektore publikoan enplegua egonkortzera bideratutako aurrekontuak.
-Industria politika eraginkor baterako aurrekontuak.