Azken egunetan Nafarroan izandako lan heriotzak salatzeko elkarretaratzea egin dugu Iruñean, Nafarroako Gobernuaren aitzinean, euskal gehiengoak deituta.
Astebeteko epean 4 langile hil dira lan istripuz Nafarroan, horietatik 3 Garesen. Istripu traumatiko horiek guztiak saihesteko modukoak ziren. 36 dira aurten Euskal Herrian hildako langileak.
Istripu hauek ez dira kasualitatea, hauen atzean arrazoi ezberdinak daude, denak langileriari eragiten dietenak. Bi hildako altueretatik erorita eta beste bi eremu konfinatu batean itota. Inork pentsa dezake langile trebatu hauek ez zituztela bertako arriskuak ezagutzen? Noski baietz. Baina lan harreman prekarizatuen ondorioz, lan osasunerako prozedurak exijitzeak dakarzkien zailtasunak daude honen atzean eta patronalak harreman prekarizatu horiek erabiltzen ditu lan osasun prozedura eta neurriak aurrezteko. Prekaritatea da kausa nagusia.
Patronalaren ardura da langileon osasuna bermatzeko beharrezko baliabideak jartzea. Neurri horiek ez baditu hartzen, baliabideak ez baditu ipintzen, hori bermatu behar duen administrazioak kontrol eta jarraipenik egiten ez duelako da. Hori da bigarren kausa.
Laneko heriotzen kopuru izugarri honetarako ekaitz perfektuaren aurrean gaude eta kausa horiek desagertzen ez diren bitartean kopuru hauek pairatzen jarraituko dugu.
Patronala da heriotzen arduradun nagusia eta administrazio publikoa dute konplize.