2024-11-22
HomeIndustriaMetalgintzaEuskal Herrian industria politika propioa behar dugu. Altzairugintza ez dago salgai!

Euskal Herrian industria politika propioa behar dugu. Altzairugintza ez dago salgai!

“Euskal Herriak industria politika propioa behar du. El acero no está en venta” kanpaina aurkeztu dugu gaur Basauriko Gerdau enpresaren aurrean. Kanpaina honekin Altzairugintzan ematen ari den prekariezazioarekin amaitu nahi dugu. Alternatiba badago eta bide horretan Nafarroa eta EAEko Gobernuei Hego Euskal Herriko altzairugintzaren jarraipenerako mahaia osa dezaten eskatzen diegu, bertako ekonomiaren interesak babestu eta langileen partehartzea bermatuko dituena.

Altzairugintza, altzairuaren eraldaketa determinantea izan da eta da Euskal Herriko garapen industrialean. Metalaren eraldaketa enpresen ondoan eta enpresen zerbitzura egon da. Labe garaien itxierak inflexio puntu bat markatu zuen arren, garrantzia hori gaur egunera arte heldu da. Euskal Herrian produkzio gaitasuna eta jakintza dago jarduera honekin jarraitzeko. Eredu industrial honi esker biderkatu egiten dira zerbitzuetako lanpostuak. Adibide gisa, EAEn, 2014an 2.261 miloi euro esportatzen ditugu portu, tren eta errepideetatik.


Gaur egun produkzioa gora doa, 2014an 4,2 milio tona ekoiztu dira EAEn. Datuak positiboak izan arren, ez dira inondik inora altzairugintzan dauden arazoen adierazle. Sektore honen eraldaketa iraunkorra da eta ezin esan eraldaketa positiboa denik.

Guretzat, bi gako determinante daude egoera hau azaltzeari begira. Euskal Herrian altzairugintza enpresa haundiak, bertoko enpresariek sortutakoak dira, bertoko jabetza zutenak. Enpresari hauek, bere garaian, dirutza handiak irabazteko, multinazional haundiei euren enpresak saltzea erabaki zuten. Multinazional haundi hauen helburu bakarra, edozein baldintzetan, edonon, euren irabaziak haundiagotzea da. Langileen gainetik, jendartearen gainetik eta ingurumenaren gainetik. Eta bigarrenez, azken lan erreformek aukera ematen diete enpresariei langileei beraien dibidendoetarako nahi dutena lapurtzeko.

Honek enpresaz enpresa forma ezberdina hartu du, guztietan langileen gainean jarriz euren irabazi nahien ardura, mehatxua eta txantaia orokorra da. Adibide gisa, hauxe da enpresa haundienetako egoera:

Corrugados Azpeitia eta Corrugados Lasao: itxita, Gallardo taldearen erabakiz.
Condesa: salduta, baina salmenta gauzatu gabe, informaziorik gabe, Enplegu Erregulazio Espedienteak. 5 lantoki ditu Euskal Herrian.
Celsa Taldea: Laminaciones Arregiko gatazka konpondu barik. 3 lantoki ditu Euskal Herrian.
Arcelor: etengabeko txantaia egoeran, produkzio eteteekin. 8 lantegi ditu Euskal Herrian.
Tubos Reunidos eta Tubacex: emaitzak hobetu dituzte, Tubacex Cantabrian deslokalizatu zen, Tubosen eskubide murrizketa planteamenduak eman dira.
Gerdau: salmenta mehatxupean, informazio gabe, honezkero 23 kaleratze burutu dira. 3 lantoki ditu Euskal Herrian

Guzti honengatik, altzairugintzan diharduten langileen lan baldintzak gogor salatu nahi ditugu. Altzairugintzako langileen prekarietate egoera salatu nahi dugu. Ez, zuzeneko langileen soldatei dagokienean, baina bai, aldi baterako kontratu kopuruei dagokienean, azpikontratetan lan egiten duten langileei dagokienean, kontratazio berriek pairatzen duten diskriminazio egoeran, eta batez ere, lan osasunari dagokionean. Onartezina da euren lanpostuan, azken 3 urteotan Hego Euskal Herrian, 11 langile hiltzea altzairugintzaren sektorean.

LABen ALTERNATIBA altzairugintzan

• Enpresen txantaiari stop! Ezin da langileon bizkar jarri egoeraren ardura, enpresa askotan egiten ari den bezala, mehatxuak egun batean bai eta hurrengoan ere bai, irabaziak haunditzeko. Hitzarmen duinak behar ditugu enpresa guztietan, erreformetatik blindatuta, eta eskubideak bermatzen dituzten klausula sozialak azpikontratazioan. Hemen lan egiten dugunok hemen erabaki behar dugu.

• Eremu publikoaren bultzada, estrategikoa den sektorea delako, beti ere zuzeneko nahiz zeharkako enpleguaren sorrera eta kalitatea baldintzatuz. Berrikuntza eta inbertsioa bultzatu behar dira enpresetan. Baina ezin dute ahaztu sektoreko langileetan inbertsioa egitea, Euskal Herriak mundu mailan lehiatuko badu, langileen gaitasunean oinarritu beharko du.

• Ezin dugu onartu azken urteetan emandako heriotzen aurrean instituzio publikoek ezer ez egitea. Prebentzioa ez da ez gastu, ez inbertsio, prebentzioa ekoizteko baldintza da. Langile zuzenentzat bai, eta azpikontratatutako langileentzat ere bai.

• Burujabetza energia arloan: erreformen gainetik Euskal Herrian erabaki behar dugu gure energia eredua. Honek, egun inposatua zaigunaren kontrakoa izan behar du, interes pribatuak norbanako eta enpresen interesen gainetik jartzen baititu.

• Eta azkenik, guzti hau landu ahal izateko, Altzairugintza Euskal Herrian determinantea den heinean eta multinazionalen epe motzeko interesen gainetik kokatzeko, Nafarroa eta EAEko Gobernuek bultzatutako Hego Euskal Herriko altzairugintzaren jarraipenerako mahaia osatzea eskatzen dugu, bertako ekonomiaren interesak babestuko dituena eta langileen partehartzea bermatu. Baldintza politiko berriak langile eta gizartearen mesedetan kokatzeko aukera dago horretarako borondate politikoa badago.
 

 

 


AZKEN ALBISTEAK | ĂšLTIMAS NOTICIAS

BetiOn Eusko Jaurlaritzaren telelaguntza-zerbitzuaren hitzarmena sinatu dugu, gutxieneko %30,08ko soldata-igoerarekin

Ostegun honetan, azaroaren 21ean, LAB sindikatuak hitzarmen kolektiboa sinatu du EAEn telelaguntzako eta jarduera soziosanitario osagarrietako zerbitzu publikoa kudeatzen duen Ilunion sozio-sanitario-Ibermática Aldi Baterako Enpresa Elkartearentzat. Honek 80.000 herritar baino gehiago artatzen ditu.Negoziazio luzea eta gogorra izan da. Bi enpresaren eta Eusko Jaurlaritzaren aurkako negoziazioa, azken honek pribatizatzen baitu langileek ematen duten zerbitzu publikoa. Hala ere, langile nekaezin eta aktiboek egindako borrokaren ondorioz, hobekuntza oso garrantzitsuak lortu dira:Soldata-igoera • Gutxienez % 30,08ko soldata-igoera lortu da. Gainera, KPIari lotutako igoera da, eta hori bermatzeaz gain, erosteko ahalmena benetan berreskuratzea dakar. • % 30,08ko igoera hori, oinarrizko soldatari ez ezik, soldata-osagarri guztiei ere aplikatuko zaie.Lanaldi-murrizketa Urteko lanaldia 1.592 ordukoa izango da, eta orain artekoa ia hiru lanaldi osotan murriztuko da.Lizentziak, familia-kontziliazioa eta urteko lanaldia doitzeko egunak: • 12 urtetik 14ra igotzea zaintzagatiko lanaldi-murrizketa. • Ordaindutako lizentzia guztiak parekatzea ahaidetasun sozial gisa izendatutako pertsonarentzat. • Malgutasun handiagoa urteko lanaldia doitzeko egunetan. • Hitzarmen bidez erregularizatzea jaiegun arruntetan lan egiteagatiko konpentsazioa, errege-dekretuaren arabera, LABek aurretik aurkeztutako salaketaren aurrean.LABen argi dugu lortutako hobekuntza guztiak langileen zati handi batek egindako mobilizazio, greba eta batzarrei esker lortu direla. Borroka honek merezi izan du.Jakin badakigu oraindik eduki garrantzitsuak daudela lortzeko, eta LABek horiei aurre egiten hasi nahi du. Sindikatu honek argi dauka BetiOneko langileek zerbitzu publikoa ematen duela eta langile publikoak direla.Gaurtik aurrera, LAB lanean hasiko da langileekin publifikaziorako bidea eta urrats zehatzak adosteko, eta hori onuragarria izango da bai langileentzat bai zerbitzu horren erabiltzaileentzat.Amaitzeko, LABek bere onespen zintzoa adierazi nahi die lan-baldintza bidezkoagoen alde borrokatu diren pertsona guztiei. Iritzi desberdinak, beti legitimoak eta askotan beharrezkoak izan arren, egindako bidea egin gabe ez ziren hobekuntza garrantzitsu horiek lortuko.

Araudiaren erreformak atzeratu egiten du erregularizazio masiboa Atzerritarren Legea indargabetzeko beharrezko urrats gisa

Atzerritarren Legearen araudiaren erreforma onartu zuen pasa den asteartean Espainiako Gobernuak. Maiatzaren 17an sartuko da indarrean, Gizarteratze, Gizarte Segurantza eta Migrazio Ministerioak bultzatuta.

Gizarte Segurantza propioa eskatu dugu, langileen osasuna kontrol eta presioaren gainetik jartzeko

LAB sindikatuko zenbait kidek elkarretaratzea egin dute gaur goizean Iruñean, INSS Gizarte Segurantzaren Espainiako institutuaren bulegoen ondoan, kapitalak langileriari egiten dion kontrol eta presioaren gainetik osasuna eta prebentzioa jar daitezela aldarrikatzeko. LABek Gizarte Segurantza propioa eskatzen du, nafar langileen beharrak benetan erdigunean paratuko dituena.