Atzo Bilbon emakume* etxegabe bat hil zen. Pobrezia eta prekaritatera kondenatzen gaituen sistema honek erail zuen, sistema kapitalistak etxebizitza duin baterako eskubidea sistematikoki ukatzen duelako. Etxebizitza eskubidea bermatzeko neurriak hartzea galdegiten diegu instituzio publikoei.
Etxebizitza negoziorako eta espekulaziorako eremua bilakatu da, Euskal Herrian gero eta pertsona gehiago etxebizitzarik gabe aurkitzen diren artean (bereziki hiriguneetan). Ez dago politika publiko erreal eta eraginkorrik etxebizitza eskubidea bermatzeko norabidean; kontrara pobrezia eta etxebizitzarik ez izatea kriminalizatu eta jazarri egiten dira, arazoaren jatorriari begiratu ordez honen ondorioak ezkutatu asmoz. Adibide argiena dugu hainbat udalek harturiko jarrera, tartean Bilbo edo Gasteizkoak, etxegabeko pertsonek lo egiteko baliatzen dituzten espazio publikoak hesituz.
Etxebizitzarena egiturazko arazo bat da, eta etxebizitzarik gabeko pertsonen egoera honen aurpegi gordinena. Etxebizitza bat izatea oinarrizkoa da bizitza bizigarri baterako, eta beste hainbat oinarrizko eskubide baldintzatzen ditu: osasuna, intimitatea, segurtasuna, errolda, parte hartze politiko eta soziala…
Horregatik eskatzen dugu:
ā¢ Etxebizitza eskubide subjektibo erreala izan dadin politika publikoak garatu daitezela.
ā¢ Etxebizitza parke publikoa indartu eta etxebizitza hutsen gaineko gestio eta kontrol publikoa eskuratzea, etxebizitza alternatibak eskaini ahal izateko.
ā¢ Alternatibarik gabeko etxe-kaleratzeak debekatu eta etxebizitza eskubidea bermatuta ez dagoen bitartean erabilerarik gabeko etxebizitzen okupazioa despenalizatzea.
ā¢ Etxerik gabeko pertsonen eskubide sozialak bermatzeko neurriak hartzea, diskriminazioa, bazterketa eta jazarpena ekidinez.
Gainera, sistema kapitalistak pobretzea eta prekaritatea bizitzaren eremu guztietara hedatzen ditu. Arazoa errokoa da eta beraz, erroko aldaketa da beharrezkoa. LABen borroka ziklo berri bat abiatzeko apustuan berresten gara, langileon lan eta bizi baldintzak eraldatzeko.