Aldaketa horiek ez diote amaiera ematen hego Euskal Herriko milaka langileren prekaritate-egoerari, eta, espero bezala, ez ditu kontuan hartzen euskal administrazioen errealitatea eta beharrak.
Espero zen bezala, euskal enplegu publikoaren arazoei irtenbidea ematea ez zen araudi zentralistetatik edo epaitegietatik iritsiko, baizik eta, LAB sindikatutik azken urteotan aldarrikatu dugun bezala, konponbidea etorriko da negoziazio kolektiboaren bidez eta euskal erakundeek, errealitate espezifikoa eta gure administrazioen beharrak kontuan hartuta, bere ahalmen legegile osoa garatzeko daukaten aukera gauzatuz.
Enplegu publikoa sortzeko eta egonkortzeko oztopoak jarri dituztenek, behin-behinekotasun tasa altuak sortu dituztenek, aurrekontuetan murrizketekin, birjarpen-tasak ezartzearekin, orain Europako eskakizunari erantzuteko helburu bakarrarekin egin dituzte aldaketa hauek, aldi baterako langileen artean are babesgabetasun handiagoa sortuz, beren lanpostuak arriskuan jarriko direlako konpentsazio ekonomiko irrigarri batekin eta atzeraeraginezko izaerarik gabe.
Publikoaren kudeaketa inposatu nahi digute, pribatizazioetan oinarrituta, iruzurrean oinarrituta enpleguaren teknokrizazioan oinarrituta.
Madrildik etorritako injerentzia guztiak indar gehiago ematen dio etengabe errepikatzen dugun aldarriari, hau da, EAEko Legebiltzarrean eta Nafarroako gobernuan ahalmen legegile guztiak erabili behar dituztela berme juridikoekin lege propioak aurrera ateratzeko. Alde batera utzi behar dira ez nahikoak diren proposamenak, adibidez, EAJk oraindik mantentzen duen Kidego eta Eskalen legea.
Eusko Jaurlaritzari eta Nafarroako Gobernuari egin beharreko lege berri eta aldaketa legalak sindikatuokin negoziatzea eskatzen diegu:
• Ez dugu onartuko Madril izatea negoziazio-markoa. Kontsolidazio lege propio bat ezinbesteko tresna da gure administrazioetan dagoen behin behineko tasa eta prekarizazioarekin bukatzeko. Lege honek kontuan hartu behar du EAEn zein Nafarroan dagoen errealitate espezifikoa, behin-behinekotasun tasa handiak eta administrazio bakoitzaren errealitate desberdinak ere. Administrazio bakoitzaren prozesuak sostengatu eta lege-esparruarekin babestuko duen tresna bat behar dugu.
• Negoziazio Kolektiboaren aldeko aldarria egiten dugu. Tokian toki negoziazio prozesuen bitartez, lanpostu estruktural guztiak identifikatu eta lanpostuen zerrendan sartzea helburutzat daukagu, gaur egungo iruzurrean dauden lanpostu guztiak aitortzea ezinbestekoa delako.
• Salbuespenezko egoera bati, neurriko irtenbidea negoziatu. Administrazio ezberdinetan enplegua egonkortzeko beharrezkoak diren salbuespeneko neurriak negoziatu behar dira, errealitate ezberdinak kontuan hartuta: adina, antzinatasuna, sarbide mota, feminizatuta dauden kolektiboak.
LABek berriro deitzen ditu langile publiko guztiak enplegu publikoaren eta lan baldintzen alde borrokatzen jarraitzeko, eta elkarlan sindikala bultzatzen jarraitzeko konpromisoari heltzen jarraitzen diogu.