Irungo ezker abertzalea osatzen dugunok elkarretaratze bat egin dugu, Espainiako Estatuko Gizarte Segurantzaren gabeziak salatzeko eta larunbaterako deitutako mobilizazioetara joateko deia zabaltzeko.
Hauxe da Irungo ezker abertzalea osatzen dugun LAB, Ernai eta Sortu erakundeek egindako irakurketa, gaurko mobilizazioaren harira:
Gaurkoan hemen gaude irungo ezker abertzalea, pentsio duinak herri honetan, pentsio sistema propio eta subirau batekin bakarrik direla egingarri aldarrikatzeko. Horretarako etorri nahi izan dugu hona, gure hirian Estatu esapaiñol neo-liberalak duen gizarte segurantza zentrora. Segurantza baino, segurtasun eza sortzen duena. Izan ere, kapitalaren interesen baitan jokatzen duen estatu baten adar den heinean, klase herritarrak gero eta babes aukera, eskubide aukera murritzagoak ditu, leihatila honetara datorrenean. Eta bai estatu neoliberala diogu berriz bai:
-2011 eta 2013-urteetan martxan jarritako lan erreformengatik
-Enplegu suntsiketa eta soldata jaitsiera politika argiak jarri dituelako martxan kapitalaren errentak loditzeko asmoz
-Pentsio sistemen erreforma, jubilazio adinaren atzerapena eta hauetara sarbide izateko eskubidea murriztu duelako
-Enplegu politikak aurrekontu bidez pagatu ordez, segurtasun sozialeko funtsak erabili dituelako -Krisiaren eragile eta irabazle handienetako bati, kapital finantzieroari ondasun publiko amaigabeak entregatu dizkiolako
-Guzti honen aurrean, eta penstioei begira %0,25-ren igoera lotsagarriarekin konformatzeko eskatzen duelako
Neoliberalismoa, jendartea antolatzeko estatuaren murrizketa eta merkatu sistemaren orokortzea planteatzen duen distopia da. Kasu honetan, pentsio duinetarako sarbidea eskaintza/eskari erlazioaren bidez definitzea, eta beraz eskubide zena merkantzia bilakatzea. Langile klaseak bere lan esplotatuaz bilduriko errentak eta eskubideetatik etekinak lortzea, hori ere merkatu bilakatzea. Hortaz, eskubide zena, hori pagatzeko errenta duenarentzako bakarrik eskuragarri jartzea. Neoliberalismoaren maxima, eskubideak zirenak negozio lerro berri bilakatzea hauek merkantzia bilakatuz.
Estatu espaiñiarrak aspaldi darama norabide kontserbadore, zentralista eta neoliberal horretan. Kontrako indarrak dauden arren agerikoa da ez duela indar korrelaziorik artikulatzeko gaitasunik, klase langileen zerbitzura egongo den sistema demokratiko bat eraikitzeko. Espaiñia demokrazia herritar bat izateko era bakarra batasun bezala desagertzea da.
Ostera, uste dugu urteetako askapen nazionalaren baitan emaniko klase borrokak Euskal Herrian, sortu dituela baldintzak, ezkerretik, eta sektore popularren gidaritzapean euskal herri ezkertiar bat eraikitzeko. Badela masa kritikoa demokrazia herritarrean oinarrituriko sistema berdinzaleago bat eraikitzeko. Euskal estatu sozialista baten alde egiteko apustua egiteko. Justizia soziala ardatz izan, eta klaseen existentziaren kontra eta demokrazia ekonomikoaren alde pausuak emateko prest egongo den Euskal Herri bat eraikitzeko. Oztopoak egongo dira noski, EH ere, badelako estatuko oligarkien eta burgesien jokaleku, baina uste dugu eskala honetan talka horretan garaile ateratzeko aukera handiagoak ditugula. Estatuko beste herri eta langileekiko elkartasun printzipioa laboratu gabe, hor izan gaitezke langileok subirau, estatu espaiñiarrean inoiz ere ez.
Eta pentsioekin dagoen konfrontazio guzti hau, ez dago inondik inora hemen aldarrikatu nahi dugun ortzimuga estrategiko horrekin des-loturik. Ezta gutxiago ere. Estatuko pentsio sistema eta “kaxa bakarrak”, ez ditu kontuan hartzen Euskal Herriko berezitasunak, ehun produktiboa edo bizi kostua kasu. Estatuak eskumen legegile guztiak ditu afera honetan ere. Euskal Autonomi Erkidegoak-k kasu kudeaketarako eskumenak, borrokatu behar marjina da ezbairik gabe (eta horretan gaude EAE-ko aurrekontuen baitan), baina ez da inondik inora nahikoa. Oreka oso prekario baterako aukera baino ez du ematen. Eta oreka horretan ezinezko duintasunaren oinarri behar luketen minimoak erdiestea:
-Europako gutun sozialak markatzen duen minimo bezala, 1080€-ko pentsio minimoa bermatzea
-Gutxieneko soldata 1200€-tan ezarri eta modu ez zuzenean pentsio minimoan eragitea -Lan erreforma neoliberala deuzestatzea
-Co-pago deitu den iruzur lotsagabe hori atzera botatzea
-Menpekotasun egoerari bideraturiko baliabideak hobetzea
-Pobrezia energetikoarekin amaitzea, oligopolioetan esku sartuz eta “bono” sozial duin bidez -Fiskalitate progresibo berria ezartzea: Gutxienez %15-ko tasa sozietate zerga
-Iruzur fiskalaren kontrako neurri politikoak: Zordunen lista hobetu eta “aministia fiskala” bezalako neurri lotsagabeak ezabatu
-Lana eta enpleguaren banaketa orekatu bat eta erremunerazioaren banaketa justua
Horregatik, hemen aldarrikatu nahi dugu guk ezinbesteko lotura ikusten dugula Euskal Herriak bere subirautza osoaren bidean daraman prozesuaren eta pentsio duinen aldeko borrokaren artean. Pentsio duinak aldarrikatzean, euskal herriko pentsio sistema propioa eta lan harremanetarako marko propioaren beharraz gero eta gehiago konbentzitzen gara. Estatu tresnak behar ditugula herri honetan, modu demokratikoan herritar sektoreen ongizatea bermatzeko. Eta ikusten dugu era berean, euskal herri subirau baten aldeko mugimendua edukiz betetzen duela pentsio duinen aldeko borrokak, erakusten duela ze potentzia politikoa dagoen herri honetan estatu berri bat ezkerretik eraikitzeko EB neoliberal eta atzerakoiaren testunguruan.
Beraz gure uste zintzoan, gaur estatu espaiñiarrean ezin da ezkertiarra izan independentista izan gabe. Edo prozesu hauek babestu gabe behintzat. Estatua gaur inoiz baino gehiago EB-proiektu neoliberalari lotua bai dago, eta burgesiaren kontrolerako aparatu bilakatu delako. Hau apurtzean irekiko dira ateak, estatuko beste herrientzat ere, prozesu demokratiko herritarrak helmugara eramateko. Estatuko langile sektoreen lehen etsaia estatua bera da, eta beren interesak defendatzeko pauso ezinbestekoa hau apurtu edo ahultzea.
Beraz, hemendik, segurgabetasun sozialaren tribuna honetatik bi dei egiteko aprobetxatu nahi dugu.
-Lehena, gorputz eta arimaz injustizia neoliberal berri honi aurre egin eta pentsio duinen alde borrokan dabilen orori hausnarketa deia egin nahi diogu. Egungo estatu espaiñiarrean minimo horiek lortzea posible den pentsatzera, eta ezezkoaren kasuan, estatuko beste herriekiko elkartasun printzipioa galdu gabe, euskal pentsio sistema eta lan harreman marko propio baten aldeko prozesu subiranistara batzeko deia egiten diogu. Guztion artean prozesu
hori edukiz eta gihar sozialez betetzera. Justizia soziala bermatuko duen euskal demokrazia herritarrarengatik.
-Bigarrenik, dei egiten diogu prozesu subiranistan murgildua dagoen EA-ko oinarri sozial guztiari pentsio duinen borroka bere egin dezan, eduki herritar konkretuz betetzen bai du euskal herri sozialistaren proiektua eta subjetkua. Horrela, gure proiektu politiko estrategikotik, independentzia, sozialismo eta feminismotik, dei egiten diegu:
-Pentsio duinen aldeko eskualdeko plataforman parte hartzera
-Larunbatean Donostian egingo den manifestaldian parte hartzera, eta etorriko diren mobilizazio bateratuetan parte hartzera
Subirautzarik gabe ez delako pentsio duinik egongo, ezkerrik gabe subirautza egongo ez den bezala: Euskal Herriko pentsio sistema burujabearen alde lotu borrokara!