Urteak daramatzagu salatzen patronalaren eta Jaurlaritzaren artean aliantza estrategiko sendoa dagoela. Helburuetan ez ezik gauzak egiteko moduetan ere bat egiten dute biek. Klase aliantza dute, interes ekonomiko berdin berdinak defendatzen eta babesten dituztelako.
Proposamenean honakoa jasotzen dute:
- Sektoreko hitzarmenen garrantzia azpimarratzen dute, eragin orokorreko hitzarmenak aukerarik hoberena direla adierazten dute, baina halakorik ez bada posible, eragin mugatukoak egin behar direla aldarrikatzen dute. Bi arrazoi ematen dituzte eragin mugatuko hitzarmenak alternatiba bezala hartzeko: hitzarmenak bertan behera geratzeak desarautzea ekartzen duela eta bertako hitzarmenak ez dauden neurrian estatalak sartuko direla.
- Bide hau babesteko eta blindatzeko akordio interprofesional bat egiteko aukera irekitzen dute. Jaurlaritzak eragin mugatuko hitzarmen hauek publikatzeko eta zabaltzeko konpromisoa hartzen du. Sarreran esan bezala, babesa ez da bakarrik politikoa (ontzat ematea), juridiko eta instituzionala ere bada, bide hau zabaltzen laguntzeko aktibo izango den neurrian.
- Onartzen dute alde sindikalaren muga, gutxiengoan daudelako, baina helburuak merezi duenez, beraien esku dagoen guztia egin behar omen dute.
LABen balorazioa:
- Ez da lan erreforma inon aipatzen. Hitzarmenak bertan behera geratzen dira berriak sinatzen ez direlako, lan mundua desarautzen ari da hitzarmenak sinatzen ez direlako, estatuko hitzarmanak hemen sartzen ari dira hitzarmenak sinatzen ez ditugulako… ELA eta LAB egiten gaituzte egoeraren erantzule.
- Ez da prekarietatea inon aipatzen. Hitzarmenak egotea da helburua, baita eragin mugatukoak badira ere. Edukiak berdin du.
- Estatalizazioa mugatzea jartzen da helburu bezala, horretarako akordio interprofesionala egiteko aukera aipatuz. Eragin mugatuko hitzarmenak EZ dira muga bat Estatuko hitzarmenen aurrean, akordio interprofesionala egon edo ez.