LAB Tivolin egon da, USB sindikatuak ekainaren 9, 10 eta 11n egindako biltzarra dela eta. Lehen egunean hartu dugu parte, hurrengo egunetan barne eztabaidarako unea izanen baita. Gurekin batera, nazioarteko gonbidatu gehiago egon dira; Munduko Federazio sindikalaren parte diren sindikatuko kideak, hain zuzen ere.
Biltzar Nagusia USB sindikatuko idazkari nagusi Pier Paolo Leonardiren hitzekin hasi zen. Hain zuzen ere, azaldu zuen, USB sindikatua sortu zenetik lehenengo urteak zailak izan arren, hazkunde fase batean daudela orain, egonkortze fase bat pasa ondoren. Konkretuki, azken asteetan industria alorreko federazio oso batek beste sindikatu bat utzi eta USBra egin du salto, eta oraindik zehazki zenbat jende izango den jakin gabe, esan daiteke milaka afiliatu berri izango dituztela.
Biltzarrean klase sindikalismoa Europan nola indartu izan zuten hizpide, eta pairatzen dugun egoera politiko eta sozialari nola aurre egin hausnarketa egin zuten. Elkartasun internazionalistaren beharra ere aipatu zuten, langile klaseak mundu osoan zehar pairatzen dugun zapalkuntza egoera gainditze bidean.
USB sindikatua Italiako klase sindikatuaren ordezkari izanik, Munduko Federazio Sindikalaren parte da, LAB bezala. Horregatik, nazioarteko gonbidatuen artean Geziako PAME sindikatuak, Kubako CTC-ko ordezkariak, Txipreko PEO sindikatuko ordezkariak, Palestinako ordezkariak eta LABek hartu dugu hitza, eta nola ez Munduko Federazio Sindikalaren idazkari nagusi George Mavrikosek ere.
LABen aldetik, Nazioarte arloko kide Koldo Saenzek hitz egin du, eta USB gisako klase sindikatuak behar ditugula azpimarratu du, Italian, Europan zein mundu mailan langileen eskubideen alde borrokatzeko. Era berean, Rafa Diez gogoan izan du, eta bere askatasuna eskatu du.