2009tik 2018ra hezkuntza inbertsio publikoa Barne Produktu Gordinaren %4,3 izatetik %3,5 izatera pasa da, hau da, proportzionalki 596 milioi € galdu ditu. Zenbaki absolutuetan 2018ko aurrekontua 2009ekoa baina 107 milioi € gutxiagokoa da. 30.000 ikasle gehiago matrikulatu dira eta apenas hazi dira plantillak. Gelako ikasle ratioa %9,1 hazi (gelako ia 2 ikasle gehiago). Ordezkapenak ez dira egiten edo astebetetik aurrera egiten dira. 10 langiletik 4 behin-behinekoa da eta ez egonkortasun arazo larriak daude ikastetxe eta plantilletan. Hezkuntza Behar Bereziak izendatzeko irizpideak gogortu dira eta Hezketa bereziko lan-kargak handitu dira eta ez dago langile nahikorik. Aniztasuna eta hezkuntza behar bereziak ongi lantzeko baliabiderik ez. Ikastetxeetako administrazio lanak eta proiektuak lantzeko plantilla eta errekurtso nahikorik ez. Zaharkituriko azpiegiturak berritzeko dotazio eskasak. Ikasle eta familientzat lagungarri geroz eta eskasagoak. Haurreskoletako kuotak jasan ezinak dira (210€ hilean), plazak bete gabe daude eta matrikulazioa beherantz doa. %8-15 (17.300-41.183€) eros-ahalmen galera. Gaixotu eta baja hartzea zigortzea. Erretiroa atzeratu eta zaildu. Gure hezkuntza sistema txikitu eta Madrilen menpe jartzen duen LOMCE gure eskoletan barneratu. Euskalduntzean atzerapausoa den hirueleko markoa bultzatu eta euskarazko murgiltze eredua baztertu. Hezkuntza enpresa eta patronalen zerbitzura jarri …
EAJ, PSE eta PPren ardura eta babesarekin azken urteetan ezarri diren neurri hauen aurrean LAB, ELA eta STEILAS sindikatuok lan-baldintzak eta Hezkuntza Publikoa defendatu besterik ez dugu egin. Horretarako jaurlaritzak utzi digun baliabide bakarra erabiliz: mobilizazioa eta greba.
Egoera hau denean, azken 10 urte hauetan horrelako murrizketak inposatu dituztenen ahotan, sindikatuok eta hezkuntzako langileok familiak bahituak ditugula eta Hezkuntza Publikoaren aurka egiten dugula entzutea larria izateaz gain iraingarri eta guztiz arduragabea ere bada. Honen atzean sindikatuok eta azken hilabeteetako mobilizazio eta grebetara irten diren milaka langilek lehen mailan jarri ditugun araz, eztabaida eta aldarrikapenei ez heltzea beste helbururik ez dago.
Hezkuntza Sailburuarentzat aurrez aipaturiko murrizketa hauek guztiek ez dute hezkuntza publikoa kaltetzen, langileez gain ez dituzte familiak eta ikasleak kaltetzen eta gobernuak ez du bertan arazorik ikusten. Arazo, antza denez, egoera honi buelta eman lan-baldintzak hobetu eta hezkuntza publikorako inbertsio, plantilla eta baliabide gehiago, gobernuak utzi digun modu bakarrean, eskatzen dugunak gara.
Cristina Uriartek dioenaren aurka, sindikatuon negoziazio borondatearen erakusle da negoziazio mahaiak deituak dauden denboran inolako greba deialdirik ez egotea. Sindikatuok espreski ekidin dugu aurrematrikula garaian inolako greba deialdirik egitea. Eta azken hiruhileko greba deialdiak, ikasleei azterketek gehien eragiten dieten kolektiboetan
(irakasle eta heziketa berezian) apirilean eta maiatzeko lehen astean daude deituak.
Sailburuaren hitzek gobernuak hezkuntza publikoaren beharrei eta sindikatuon aldarrikapenei heldu ez izana ezkutatu nahi dute eta greba eta mobilizazioa kriminalizatzeko ahalegina dira.
• Urte hauetan eman den matrikulazio handitzeari aurre egiteko beharko liratekeen 2.000 lanpostuetatik apenas 100 proposatu ditu jaurlaritzak.
• Behin-behinekotasun %6ra jaitsi eta plantillak egonkortzeko beharko liratekeen 9.900 lanpostu ingurutik 2.192 besterik ez ditu eskaini EPEra eta lanpostuak egonkortzeko inolako bermerik gabe. Behin-behinekotasuna egungo tasa onartezinetan utziz (%31 irakasleetan, %34 Heziketa Berezian, %40 Haurreskoletan eta %64 Sukalde eta Garbiketan) eta milaka langile prekarietatean.
• Gelako ikasle ratioak jaisteko inolako proposamenik ez du egin. Soilik gelak guztiz beterik eta berariazko hezkuntza laguntza beharreko 5 ikasletik gora dituzten Lehen Hezkuntzako geletan bi tutore ezartzeko proposamena luzatu dute. Neurri honek apenas sortzen dituelarik lanpostu gehiago eta oso ikastetxe gutxitan arintzen ditu lan-kargak.
• Hezkuntza Behar Bereziak izendatzeko irizpideak eta plantilla eta baliabideak gehitzeko proposamenik ez du egin.
• Ordezkapenak lehen egunetik egiteko prest agertu da, baina soilik Lehen hezkuntzan. Bigarren Hezkuntzan 3. egunetik aurrera.
• Haurreskolen doakotasun bidean ez du inolako planteamendurik egin.
• Eros-ahalmena berreskuratzeko inolako asmorik ez du agertu.
• Bajak zigortzeari uzteko borondaterik ere ez dago.
• 60 urtetik gora irakastorduak 1/3 murrizteko prest agertu da, baita Haur eta Lehen Hezkuntzan 59 urterekin 2 irakastordu murrizteko ere, baina erretiroa errazteko neurri eta pizgarririk ez dute mahai gaineratu.
• Ikasleen euskalduntzeari begira ere ez dago aurrerapausorik.
• Eta LOMCE eta Heziberri bertan behera utzi edota hezkuntzaren merkantilizazioa
ekiditeko neurriak kontuan hartu ere ez dituzte egin.
Hau honela, STEILAS, ELA eta LAB sindikatuok Eusko Jaurlaritzari arduraz jokatzea eskatzen diogu eta Hezkuntza Publikoaren beharrei eta gure aldarrikapenei exijitzen, sindikatu, langile, familia eta ikasleen aurkako iran eta salaketak alde batera utziz.
Sindikatuok beste behin ere negoziaziorako gure prestasuna agertzen dugu, baina horretarako gure aldarrikapenei helduko dieten proposamen sendoak behar ditugu mahai gainean. Hau egon ezean, atzo plazaraturiko greba eta mobilizazioarekin jarraitzea beste biderik ez digu utziko.