Gure Esku Dago dinamikaren giza kateak Gasteiz, Bilbo eta Donostia lotu ditu gaur, “Eman eskua etorkiZUnari” leloarekin, milaka eta milaka herritarren ekarpenarekin. LAB sindikatuak bat egin du deialdiarekin, eta sindikatuko ordezkaritza zabal batek hartu du parte; Garbiñe Aranburu idazkari nagusiak, esaterako, Donostian izan da. "Langile bezala, ezinbestekoa da erabakitzeko eskubidean sakontzea eta burujabetza eskuratzea. Hemen lan egiten dugu, hemen bizi gara; hortaz, hemen erabaki nahi ditugu lan harremanak, babes soziala, pentsioak eta sistema matxista honi aurre egingo dion sistema parekidea. Milaka arrazoi ditugulako hemen gaude gaur" adierazi du.
Aldarrikapenerako eguna izan da gaurkoa. Zentzu honetan, LABentzat oso garrantzitsua da euskal herritarrok, herri gisa, nazio gisa, gure etorkizuna erabaki ahal izatea, eta horren alde egiten ari gara, erabakitzeko eskubidea oinarrizko eskubide demokratikoa baita. Gure ustez, erabakitzeko eskubidea behar dugu egoera laboral eta soziala errotik aldatzeko. Langileok erabaki, herriak erabaki, gure etorkizunaren jabe izateko.
Lan mundutik, arrazoiak soberan ditugu erabakitzeko eskubidea aldarrikatzeko:
– Euskal demokrazia eraikitzeko. Gure etorkizunaren jabe izateko. Gure eskubideak arautzeko eta betetzeko markoa izan dezagun. Euskal Herria nazioa da, dagokigun erabakitzeko eskubidea eskuratzeko garaia da. Gure historian, kulturan eta hizkuntzan oinarrituriko herri anitza sortzeko, beste kulturen integrartzaile, munduari zabalik.
– Egungo sistema errotik aldatzeko. Neoliberalismoari aurre eginez, jendarte, produkzio eta kontsumo eredu berri bat eraikitzeko. Jendarte eredu eta herri askea posible egiteko.
– Egoera ekonomiko eta soziala iraultzeko. Bizitza erdian kokatuz, eredu sozioekonomiko propio bat eraikitzeko. Botere ekonomikoaren gainetik herri boterea jartzeko.
– Langileon izenean beste inork erabaki ez dezan. Gure lan eta bizi baldintzetan eragiten diguten gaietan langileok izateko protagonistak.
– Zapalkuntza oro gainditzeko. Genero bereizketa eta zapalkuntza, klase zapalkuntza eta nazio zapalkuntzarekin amaitzeko.
– Lan harremanetan eragiteko. Lan mundua aldatzeko. Langileon erabaki ahalmena handitzeko. Erabakia langileengandik zenbat eta gertuago, orduan eta hobe. Laneko gaietan ahalmen legegile osoa behar dugu.
– Gure lan hitzarmenen defentsan. Gure hitzarmenak hemen erabakitzeko eta hitzarmen propio horiek estatukoetatik babesteko. Hitzarmen duinak bermatzeko, gure hitzarmenak hemen erabakitzeko.
Eta, lan mundutik ere, zer erabaki nahi dugun ere oso garbi dugu:
– Lan Harremanetarako eta Babes Sozialerako Euskal Esparrua. Lan munduan prekarietatearen amaiera. Soldata eta lan baldintza duinak, aberastasunaren banaketa. 1.200 euroko gutxieneko soldata eta 35 orduko lan astearen defentsa. Lan osasuna bermatzea. Euskaraz lan egiteko eskubidea.
– Negoziazio kolektiborako marko propioa. Gure hitzarmenen defentsan, lan baldintza duinen alde. Enplegu duina bermatuz, gure hitzarmenak, lanaren eta aberastasunaren banaketarako tresna izan daitezen.
– Babes sozialerako euskal sistema publikoa. Pobreziaren aurka, pertsonak lehenesteko, denontzat bizitza duina bermatzeko; Euskal Herri oparoago, zuzenago, solidariago eta berdinzaleago baten alde. Gizarte-sistema propioa, integrala, euskalduna erabaki, kalitateko enplegua sortuko duen politika erreal eta eraginkorrekin, jubilatzen diren pertsona guztientzat 1.080 euroko pentsioa bermatuz.
– Aberastasunaren banaketa justu eta progresiboa. Zerga sistema justu eta birbanatzaile batek lagunduta.
– Sektore publiko indartsu bat. Gehiengo sozialaren mesedetan izango diren politika publikoak sustatuz, enpleguaren defentsan, pribatizazio eta merkantilizazio prozesuekin amaitzeko.
– Industria politika eraginkorrak. Multinazionalen interesen gainetik Euskal Herriak industria politika propioa izan dezan, sektore estrategikoen aldeko apustua eginez.