Sinatzaileok bat egin nahi dugu pertsona honen senide eta lagunen minaiekin.
Ostiral goizeko sutearen ondorioz gertatutako heriotzak halabeharrez ekarri behar du hausnarketa politikoa, errotiko hausnarketa, Donostako errealitateaz eta aurrerabideaz. 2019. urtean tamalez oraindik ere, gure munduaren errealitatea jarraitzen baitu izaten bizi baldintzen muturreko prekarizazioa, desberdinkeria, estigmatizazioa eta bazterkeria. Bizitzaren prekarizazio etengabearen ondorioz, eta azken urteotako erasoaldiaren ostean, gure herriko egoerak okerrera egin du nabarmen.
Pobrezia eta gizarte bazterkeria sistema sozioekonomikoan errotutako egiturazko arazoak dira, gaur gurera ekarri nahi izan ditugunak, argi esateko, Donostian sustatzen den hirigintza eta gizarte ereduaren ondorio zuzena direla. Izan ere, udal gobernuaren hiri eredu honek asko du esateko ostiraleko gertakizunarekin. Hasteko, etxebizitzaren arazoa, gentrifikazioa, salneurri eta alokairuaren igoera neurrigabea, espekulazioa… etxebizitza eskubide izatetik gutxi batzuen pribilegio izatera aspaldi pasa zen Donostian. Hori dela eta, Infernoko auzuneak herriitar askori eman dio aterpe, eman dio etxe, bizitoki duinerako sarbidea ukatua izan zaion pertsona askori, hain zuzen. Lan munduaren bilakaerak eta honen gain esku-hartzeko borondate politiko ezak, langabezia, prekarietatea eta miseriazko bizi baldintzen egoera sozioekonomikoa egonkortu dute Donostan. Eta zeresanik ez, herriitarron arreta eta zainketara bideratutako lan esparru publikoaren merkantilizazioak, horrek zerbitzu sozialen kaliitatean duen inpaktu negatboaz… guzti honek amaiera gordin honetan du isla.
Argi utzi nahi dugu martxoaren 1eko infernuko bizilagunaren heriotzaren arrazoiak estrukturalak diiela eta honen erantzukizuna herritarron ongizatea bermatzeko instituzio lokalena eta arduradun politkoena dela.
Salatu nahi dugu, pertsona honen heriotzaren karietara egin nahi izan den irakurketa mediatkoa. Jakin izan ahal dugunez, besteak beste 7 urtez bertan bizitzen egon diren peitsonak izan dira kaltetuakn, ordea, komunikabideetan hildako pertsona zein haien bizilagunak aterpegabeko gisa izendatu dituzte, gaur egungo merkatuaren logikaren begiekin ikusiz eta, beraz, etxerik izango ez balute bezala, haien eskubidea lapurtuz, eta duintasuna minduz. Etxebizitza duinerako eskubide urraketaren adibiderik muturrekoena izan dugu hau.
Horrez gain, jakina da Infiernoko auzunean etxebizitza okupatuak daudela, eta mahaigainean jarri nahi dugun erantzukizun politkoa dutenak halako ezbeharrez baliatuko direla okupazioaren kriminalizazio kanpainafri ekiteko. Eta bide beretik, baliatuko baitute parada hau Infernoko lurretan aurreikusia dagoen etxebizitza proiektua azkartzeko, ez lehenik bertako bizilagun eta etxebizitzen aurkako ofentsiba bat abiatu gabe.
Guzti honen aurrean, eragileok exijitzen diegu arduradunei, gertakizun honen esku-hartze kontzientea eta, beraz, integrala egin dezaten. Gertatutakoaren zein errealitate sozioekonomikoaren diagnosia errotik egin eta, honela, benetako oinarrizko eskubideen, osasuna eta etxebizitzaren, sistema publiko eta duina gorpuzteko beharrezko neurriak har ditzaten. Bizi baldintzen egoera latz honen aurrean, Donostian etxebizitzarekin daukagun arazoair eusteko konpromisoa har dezan exijitzen diogu Udalari, eta har ditzala lehenbailehen babes sozialeko sistema publikoa indartzeko neurriak, gizarte bazterketa eta pobreziaren aurrean errotik ausart erantzunez, bizitoki eta bizitza duinerako aukera izan dezagun herritar guztiok.