Arabako Ardogintza sektoreko hitzarmenak sinatu gabe jarraitzen du, 22 hilabeteko negoziazioen ostean. Gaur, langileen lan baldintza duinen defentsan mobilizatu gara. Kotxe-karabana egin dugu Bastidatik hasi, eta Eskuernaga, Samaniego, Biasteri, Zieko, Lapuebla de Labarkatik pasatu eta Oionen bukatuz.
Aurreko hitzarmena 3 urterako sinatu zen, 2016, 2017 eta 2018 eta %2, %2 eta %2,25eko soldata igoerak jasotzen zituen hurrenez hurren eta hala ere, hilean 1.000 euro inguru kobratzen duten langileak daude.
Hitzarmen berriaren negoziazioari dagokionez, 2018ko abenduan hasi zen eta 22 hilabete eta dozena bat bilera egin ostean, Arabako ardogintza sektoreko hitzarmenak sinatu gabe jarraitzen du.
Alarma egoeraren aurreko azken bileran, martxoaren 4an, nahikoa hurbildu ginen, gai sozialen inguruko puntu pare bat adostea eta urteroko igoera portzentaiak zehaztea baino ez zen falta. Baina pandemia etorri zen eta negoziazioak geratu egin ziren.
Uztailaren 15ean egin zen orain arte egin den mahai negoziatzailearen azken bilera. Honakoa proposatu genuen bertan: ordura arte adostuta zeuden alderdi sozialak onartutzat eman eta 2019ko igoera sinatzea, irailean berriro batzartu eta 2020 eta 2021eko igoerak lotzeko konpromisoarekin. SEAk proposamena jaso eta uztailaren 29an bilerarako deia egin zigun, erantzun baten esperoan.
Ez zen bilerarik egin. Bezperan, uztailaren 28an, SEAk negoziazio mahaia bertan behera utzi zuen azken bileran egin genuen proposamena onartezina zela gaineratuz eta irailean batzartzea proposatu zigun, datarik zehaztu gabe. Gaur gaurkoz oraindik ez gaituzte bilerara deitu.
Ados gaude covid-ak ziurgabetasuna sortu duela, baina ez enpresariei soilik. Sektoreko langileek gehiegizkoak ziren ABEEEetara lotuta egon gara, eta gehienetan ez dira euren baldintzak hobetu. Hala ere, iraila iritsi eta upategi guztiak %100ean ari dira lanean, mahatsa koste prezioan erosiz, ardoaren salmenta prezioak gora egiten jarraitzen duten bitartean.
Ez dugu 2019ko soldata igoera lotzeari ezezkoa ematea. Iaz ez zen pandemiarik egon, ardoa saldu egin zen eta irabaziak enpresarien poltsikoetan daude.
Mobilizazioak egitera behartzen gaituzte eta honek horrela jarraitzen badu, gogortu egingo ditugu.
Lan-baldintzak hobetzea posible da, eta ardogintza sektoreko hitzarmena berritzea upategien borondate faltaren arazoa baino ez da.