Urri amaieran 179.877 langabetu erregistratu dira Hego Euskal Herrian, irailean baino 3.521 gutxiago. Hala ere, lana eskatzen ari direnen kopurua duela hilabetekoaren oso antzekoa da.
Gertatzen dena ulertzeko kontuan izan behar da gora egin duela lana eskatu eta langabezia estatistika ofizialetatik kanporatuta daudenen kopuruak: lan hobea nahi duten enplegu eskatzaileak, edo lanerako disponibilitate mugatua dutenak prestakuntza okupazionaleko ikastaroak egiteagatik, irakaskuntza arautua, etab.
Bestalde, garrantzitsua da fokoa beste alderdi batzutan jartzea, hala nola prekarietatea eta langabeziagatiko babes falta.
Zehazki, urrian sinatutako kontratuen %93,5 aldi baterakoa da eta hauen erdiak hilabetetik beherako iraupena dauka.
Gainera, langabezia egoeren kronifikazioa eta prestazioen murrizketak sortzen du estaldura tasak beherantz jarraitzea eta egun, maila baxuenean egotea krisia hasi zenetik. Izan ere, egun ofizialki langabezian daudenen %30ak soilik jasotzen du langabeziagatiko prestazioa, langabezian dauden 127.866 pertsona estaldurarik gabe utziz.
Gorantz doan laneko aldi baterakotasuna eta langabeziagatiko estaldura ahultzea dira lan eta bizi-baldintzen prekarizazioa progresiboa azaltzen duten faktoreak.
Eredu sozioekonomiko honen aurrean, beharrezkoa da borroka sindikala aktibatzea eta eskubide laboral eta sozialen defentsan jauzi kualitatiboa ematea. Gehiengo sozialaren interes eta beharrizanekiko dugun konpromisoak exijitzen digu botere enpresarialari, eta prekarietatea arau orokor eta soldata duinak dituzten enpleguak ezohiko pribilegio bihurtzeko duen asmoari aurre egitea.