Lan Arriskuen Fundazioaren diru-laguntzak izango dira puntu bakarra Osalanen Kontseilu Orokorraren bileran, lan istripuak nonahi gertatzen ari diren honetan.
Kezkagarria eta asaldagarria gertatzen ari zaigu lan istripuak EAEn gero eta gehiago izatea. Uztailera arte, eguneko 228 lan-istripu gertatu dira, horietatik, gutxienez, 29 hilgarriak izan dira, eta 112 larriak. Atzo jakin genuen bi istripu larri gertatu zirela: 55 urteko basozain bat larriki zauritu zen Mallabian eta 58 urteko garraiolari bat larriki zauritu zen altzairu xafla deskargatzen ari zela Eibarko Alca enpresan.
Lehenengo eta behin, gure elkartasuna eta sostengua adierazi nahi diegu zauritu diren langileen senideei, adiskideei eta lagunei. Espero dugu ahalik eta bizkorren osatuko direla.
Datuok izugarriak dira, batipat kontuan hartzen badugu lan istripu gehien-gehienak saihets daitezkeela. Esan dezakegu gure lan harremanetan nagusi den prekarietatea lan istripuen oinarrian dagoela.
Urtez urte, hilabeteak joan, hilabeteak etorri, lan-istripuen kopurua handitzen eta handitzen ari da. Langileriari ez zaio bermatzen lan osasunerako eskubidea; ez zaigu bermatzen etxera bizirik itzultzeko eskubidea. Egunerokoan aurre egin ohi dugu egoera tamalgarri honetan salatu nahi dugu erakundeetako arduradunek erakutsi jarrera, ezbehar-kopurua oso handia izatearen arazoa ez dutelako kokatzen haien agenda politikoan. Euskal erakundeetako ordezkariei ez diegu aditu prekarizatze-politika salatzen, aitzitik, sostengua adierazi diote.
Ez diegu aditu senideei sostengu hitzak adierazten, aitzitik, atzokoan bertan Osalanen Kontseilu Orokorrak ohiz kanpoko bilera deitu zuen irailak 13 izango dituenerako, non eztabaidatuko den puntu bakarra Lan Arriskuen Fundazioak ematen dituen diru-laguntzak diren. Aldiz, erakundeen, patronalaren eta CCOOren eta UGTren lehentasuna prebentzioari esleituko omen zaion dirua beraien artean banatzea da. Errealitatea, berez, bestelakoa da: langileok bakar-bakarrik eta guztiz babesgabe gaude, administrazio publikoek beren zereginen utziera egiten dute, eta ez dute egiazko kontrolik egiten enpresetan, ez dute zigor eredugarririk ezartzen. Lotzekotan, hitzordua lotzen dute dirutza banatzeko.
Osalani eta Eusko Jaurlaritzari eskatzen diegu lan osasun politikak erabat alda ditzatela, enpresetan handitu ditzatela lan segurtasun arloko kontrola eta ikuskaritza, eta ez ditzatela ezar lan baldintzen kaskartzea ekarriko dituzten politikak.
LAB sindikatuak eutsi egingo dio langileen eskubideen aldeko lanari eta prekaritatearen aurkako sentsibilizazioa hedatzeari. Sindikatuak emango duen erantzunaren eta mobilizazioen bidez, langileen aurka erabiltzen den bortxa mota honen aurkako erabateko arbuioa artikulatuko dugu gizartean.