Abuztu amaieran Hego Euskal Herrian erregistratutako langabeziak 2.644 pertsonetan egin zuen gora aurreko hilabearekiko. Horrela, langabezia zifra ofiziala 156.270 pertsonetan kokatzen da. Emakumeak dira gehienak, langabetu guztien %58 suposatzen dutelako.
Abuztua hilabete txarra izan ohi da enpleguarentzat, udako kanpaina nagusia amaituta aldi baterako kontratu askok bere indarraldia amaitzen duelako eta berriztuak izaten ez direlako. Baina urte honetako balantzea 2010eko abuztutik hona izandako okerrena da eta hori kezkarako iturri bikoitza da.
Gainera, egoera are eta larriagoa da Gizarte Segurantzaren afiliazio zifrak aztertzen baditugu, hauen arabera 13.661 lanpostu galdu baita lau herrialdeetan.
Enpleguaren ahultasuna erakusten duen beste adierazleetako bat sinatutako kontratuen aldi- baterakotasun eta desegonkortasun handia da. Urte hasieratik sinatutako kontratuen %92a aldi-baterakoa izango da eta abuztuan, %93raino egin du gora aldi-baterakotasunak.
Enpleguaren kalitatearen arazoa hain da larria ezen “ohiko erretorika sindikala” izateari utzi eta Nazioarteko Munduko Funtsa eta Lankidetza eta Garapen Ekonomikorako Erakundea bezalako erakundeen kritiken jomuga izan baition, enplegu prekarioa eta gaizki ordaindutakoaren gorakadaz ere hitz egiten dutenak.
Azkenik, salatu beharrekoa da babes sistemaren estaldura tasak %30etik jaitsi dela. Ofizialki langabetutzat jotzen direnen 153.626 pertsonetatik 45.970ek soilik jaso zuten langabeziagatiko prestazioren bat (badago onuradun gehiago baina erregistratutako langabezia zerrendetatik aparte daude).
Honek esan nahi du langabeziagatiko babes sistema espainiarrak 107.000 langabetu baino gehiago uzten du babesgabetasunean. Eta gainera, prestazio asistentzialenn bat jasotzen duen hiru onuradunetatik batek miseriazkoa jasotzen dute, batazbesteko 430 eurotakoa.