Konfinamenduak eragindako egoera soziala aztertu eta horren inguruko gogoetak partekatzeko agerraldia egin du LABeko Ekintza Sozialeko idazkari Endika Perezek. "Arazoa ez da berria, aldatu dena testuingurua da. Koronabirusak aurretik zegoen krisi anizkoitza azkartu dezake, baina larrialdi klimatikoa, zaintza eta ekonomia krisia eta krisi soziala lehenagotik bizi ditugu", berretsi du.
COMUNICADO: El modelo de confinamiento impuesto por Madrid y París empeora las condiciones de vida de las clases populares y protege los intereses del capital
Konfinamendua kapitalaren neurrira egindako itxialdia da. Langile eta herri sektoreak babesgabe utzi eta gogor sufritzen ari garen itxialdia da. Konfinamendua igarotzeko baldintzak, gaibera, ez dira berdinak guztientzako. Guztiok ez ditugu oinarrizko bizi baldintza duinak ziurtatuta.
Dikotomia faltsua eraiki dute. Gatazka gehiengo sozialaren osasuna eta ekonomia, eta gutxi batzuen irabazien artean dago. Kapitala eta bizitzaren arteko gatazkaren isla gordina bizitzen ari gara.
Orain arte bezala, krisi honek ere emakume aurpegia du. Emakumeak gogorrago jo du zalantzarik gabe osasun krisiaren ondorioek. Zaintza lanak emakumeon bizkar egonik kasu askotan jasanezinak egiten ari zaizkigu konfinamendu garaiok. Gainera egoera benetan salagarriak ikusten ari gara, garbiketako langile, supermerkatuetako kutxazain edo helduen egoitzetan. Honi guztiari gehitu behar zaio indarkeria matxista ez dela desagertu eta etxealdiak kasu askotan hainbat emakume haien erasotzaileekin 24 orduz egotera behartu dituela.
Alternatiba badago
Trantsizio ekosozialistaren beharra daukagu. Pertsona, komunitate eta planetaren zerbitzura egongo den jendarte antolaketa berria behar dugu.
Aurreko krisialdietatik irakaspenak atera behar ditugu. Krisi testuinguru honetan elkarlanean eta auzolanean piztu diren herri ekimen anitzek, zaintza sareen adibidea esaterako Urtarrilaren 30ean erakutsi bezala, gurean aldaketa sozialaren nahia eta indarra badagoela berretsi egiten du.
Gure buruak gobernatzeko boterea behar dugu aldaketak eragiteko. Burujabetza behar dugu orain eta hemen aldaketa soziala gauzatu ahal izateko, soberaniaren aldeko borroka da krisi honi aurre egiteko tresnak eskura jartzeko bidea.
Ez dira utopiak. Utopia bakarra egungoa mantentzea bideragarria dela uste izatea da. Baliatu dezagun egoera hau trantsizio ekosozialistari bide emateko.