INEk gaur zabaldu duen Soldata Egituraren inguruko urteko inkestaren arabera Hego Euskal Herrian gizonezkoen soldata gordina emakumezkokena baino 7.807euro altuagoa dela. Beste modu batera esanda, emakumeen soldata bataz beste %35,6 igo beharko litzateke gizonezkoenaren pare jartzeko. Bestalde, Soldata Egituraren Inkestaren arabera, 2008tik 2013ra, ikusten dugu soldata arrakala piskanaka gora doala. Gertakari hau atzera pauso bat gehiago da berdintasunaren aldeko borrokan. Hau, krisia eta, batez ere, soldata eta lan eskubideen kontra egindako erreformen ondorio zuzena da.
Nafarroari dagokionean, emakumezkoek bataz beste urteko 19.364 euro kobratu zituzten, hau da, gizonezkoek baino 8.484 euro gutxiago. Honek esan nahi du emakumezkoen soldata %43,8 igo beharko litzatekeela gizonezkoek bezain bat irabazteko.
Emaitza hauek lurralde eremu bakoitzeko soldatapeko langile kopuruarekin lotzen baditugu ikusten dugu Hego Euskla Herrian gizonezkoen soldata gordina emakumezkokena baino 7.807euro altuagoa dela. Beste modu batera esanda, emakumeen soldata bataz beste %35,6 igo beharko litzateke gizonezkoenaren pare jartzeko.
Orain, soldata arrakalaren definizio ofizialak orduko jasotako soldata diferentzia neurtzen du. Honela soldatak “lan-eskuaren prezio” gisa neurtzen dituzte eta ez diru sarrera osotik begiratuta. INEren informazioaren arabera, EAEeko gizonezkoek, emakumezkoek baino %24,4 gehiago irabazten dute. Eta Nafarroan gizonezkoen soldata/ordua emakumezkoena baino %28 altuagoa da. Hortaz, Hego Euskal Herriko bataz besteak erakusten du ordukako gizonezkoen irabazia emakumezkoena baina %25,1 altuagoa dela.
Hala ere, soldata/ordu kontzeptuaren atzean beste mota bateko genero diskriminazioa ezkutatzen da, hauek beren jatorria dute eredu patriarkaletik datozen jarrera cultural, sozial eta enpresa praktiketan.
Gizon eta emakumezkoen arteko rol banaketa tradizionala, lanaren sexuaren araberako zatiketa eta segregazio okupazional eta profesionalaren ondorioz emakumezkoak diskrimanituak dira eta lan mundan menpeko rolak betetzera kondenatuak dira. Segregazio prozesu hauen ondorioz emakumeak behartuak dira kontratazio eredu prekarioagoak, aldi baterakoak, jardunaldi ez nahikoarekin eta aktibitate eta kategoaria profesional baxuagoak eta gutxiago ordainduak jarraitzera.
Izan ere, lanaldi patrialeko enpleguaren %82a emakumeek betetzen dute. Gainera, behin-behinekotasuna soldata duten emakumeen %25ak pairatzen du, gizonezkoen kasuan %19,2ak.
Bestalde, Soldata Egituraren Inkestaren arabera, 2008tik 2013ra, ikusten dugu soldata arrakala piskanaka gora doala. Gertakari hau atzera pauso bat gehiago da berdintasunaren aldeko borrokan. Hau, krisia eta, batez ere, soldata eta lan eskubideen kontra egindako erreformen ondorio zuzena da.
Amaitzeko, salatu behar dugu, soldaten balio-gutxitze estrategiak ez duela soilik soldaten jeitsiera eta hauek BPGan duten pisua txikitzea ekarri, baizik eta soldata ezberdintasunak haunditzea dakarrela eta honek ondorio larriak ditu batez ere sektore ahulenetan eta soldata baxuenak dituztenetan.