Gaur, otsailak 20, Gasteizko Legebiltzarreko Justizia Batzordean agerraldia egin du LABeko ordezkaritza batek, Emakumeen aurkako Indarkeriaren arloko epaitegietako egoerari buruz egindako txostenaren ondorioak aurkezteko.
Esandako txostenean, langileen eskubideen urraketaz gain, beste alderdi sozial bati loturiko aspektua ere aztertu genuen: epaitegi horietara doazen pertsonei ematen zaien zerbitzuaren kalitate eza.
Aldi berean, emakumeen aurkako indarkeria epaitegiekin zerikusia duten kontuetan ditugun ezagupena eta esperientzia aintzat hartuz, premiazko hainbat neurri abian jartzeko proposatu genuen, langileen lan-baldintzak hobetzea zein organo horietara jo behar duten herritarrei arreta egokia eta duina bermatzea baititugu helburu.
Urte batzuk dira epaitegi hauek sortu zituztela eta, zinez diogu, duten funtzionamendua jasanezina eta zeharo ez eraginkorra da, bai langileei begira –lanaldi amaigabeak eta ordainsaririk gabekoak nozitu behar dituzte, bai bertara joan behar duten pertsonei ere begira. Txostenean, agerian jartzen genituen hainbat urritasun eta zuzendu beharreko kontu batzuk, hala nola: biktima eta ustezko erasotzailea leku berean eta aldi berean dauden aretoak; adingabekoek entzun behar ez luketena entzun behar duten gelak; norberaren intimitatea bortxatu eta datuak babesteko legea betetzen ez den lekuak; itzultzaile profesionalak ez diren zerbitzuak batzutan erasoa jasandakoak esandakoa itzultzen ez dutenak, etab.
Eusko Jaurlaritzak ondo baino hobeto daki gertatzen dena, Auzitegi Nagusiak ere bai, jakina. Eta 2017tik konpontzeko lanetan dabiltzala esan arren, konponbideak ezarri gabe jarraitzen dute.
Emakumeen aurkako indarkeria arloko epaitegietako errealitatea garratza da, agian egunez egun garratzagoa. Hala ere, badirudi inori ez diola axola: sistemaren onurak eta genero kontuetan aurreratu dugula saltzen dizkigute, dena gezurra badaere.
Hedabideek ere ez dute zintzoago jokatzen, ez dute kontatzen gertatzen ari dena eta ez zaie interesatzen errealitate hori.