Osakidetzako zuzendaritzak beste behin ere agerian uzten du bere ezgaitasuna. Ez gaude ados Osakidetzako goi-karguen kanporatzeen osteko balorazioaren atzean ezkutatzen den klasismoarekin. Gogaitasuna zuzendaritza-taldeengana iristen ari da, baina ez da zerbait berria, guztiz kontrakoa baizik. Aspalditik, autoritarismoak Osakidetzako gobernantza-eredu guztiak ordezkatzen ditu, zuzendaritzei handi datozkien karguetan betikotzeko ahaleginean.
LABek agerian utzi nahi du milaka profesionalek duela hilabeteak dimititu izango luketela, ahal izan balute. Donostialdeako zuzendaritzan ematen ari den egoera euskal osasungintza publikoko langile-oinarrian orokortzen ari den gogaitasunaren isla da.
Errefortzu falta, narriadura-aurreikuspenak, autoritarismoa, lan-kargak, eskubideen murrizketak, eta abar. aspalditik hainbat mobilizazio eta grebetan salatu ditugun gaiak dira. Zuzendaritza minimoki profesionala izango balitz, gatazka batzuk konponduta egongo lirateke duela urte batzuk. Osakidetzako zuzendaritzak minimoki profesionala izango balira, duela hilabete batzuk dimitituko zuketen. Baina betiko estrategia berari jarraitzea erabaki dute, akatsak estaltzea euren karguen obedientziatik tira eginez eta plantilla gutxietsiz. Gobernantza-ereduaren usteltzea hain da jasanezina eta osasunaren aurkako erasoak hain dira larriak, ezen kargu-uzteak beharrezkoak baitira, eta Urkulluk sinatu behar ditu.
Egungo zuzendaritzarekin ez dago konponbiderik, ez delako zuzendaritza bat, pentsamendu bakarreko batzar militar bat da, sekulako gogortasunarekin bakarrik zuzentzeko gai dena, gabezia asko eta garrantzitsuak baititu.
Egungo zuzendaritza da dimitu behar duena edo kargua utzi behar duena, eta sailburuak gogoeta sakon bat egin behar du, edo gogaitasuna bere bulegora ere iritsiko da.