Hilabeteak igaro ahala, gero eta garbiago gelditzen ari da urteetan aldarrikatu dugun Euskal Herriko marko propioa dela langileontzako baldintza duinak adosteko aukera bakarra.
LABen urteak daramatzagu euskal marko propio baten aldeko borrokan, hemen lan egin eta hemen erabakitzeko eskubidea aldarrikatzen. Horretarako ezinbestekoa zaigu bertara begiratu eta tokian toki borrokatzea.
Aski ongi dakigu marko estatalak zein paper jokatzen duen, Asturiaseko interesei erantzutea bakarrik, Euskal Herriko lantegien arazoei inongo erantzunik eman gabe eta azken urteetan, ezta hori ere. Azken adibideak dira aplikatutako Aldi Baterako Enplegu Erregulazio Espedientea eta, enegarren aldiz, akordio markoaren blokeo egoera, zeinaren ondorioz plantetako hitzarmenak negoziatzea erabat oztopatzen den.
Honen guztiaren aurrean, eta bizi dugun inflazio eta ezegonkortasun egoera dela eta, enpresak irabazi historikoak dituen bitartean, aipatutako aldarrikapenak inoiz baino garrantzia eta zentzu gehiago hartzen du, ez dugulako ezer berririk esaten Euskal Herrian lan baldintza duinak borrokatzeko gaitasun gehiago dugula esaten badugu, eta hori ArcelorMittalek aski ongi daki. Horregatik, UGT eta CCOOren konplizitatearekin, akordio markoaren aitzakia erabiliz, Euskal Herriko lan zentro desberdinetan irekita dauden negoziaketak blokeatzen ari da.
Horren harira, mezu bat garbi utzi nahi diogu ArcelorMittali, blokeatze hori amaitu da, Euskal Herriko markoa ez badute onartu nahi, lan zentroz lan zentro ofentsibara igaroko gara. Langileok ezin dugulako gehiago zain egon; hemen lan egin, hemen erabaki.