Argi izan behar du Jaurlaritzak sindikatuekin eta hezkuntza-eragileekin landutako prozesuak izan behar direla bai ikasturte amaiera zein balizko itzulera, pertsonen osasuna, eta hezkuntza- zein lan-eskubideak oinarritzat izan behar dituztenak.
Jaurlaritzako Hezkuntza sailburu Cristina Uriartek prentsaurrekoan ezagutzera eman duen ikasturtearen amaierako Hezkuntza plana dela eta, LAB sindikaturik honako irakurketa hau helarazi nahi dugu:
-Berandu datorren plana da; gutxienez astebeteko atzerapenaz. Eta gaur entzundakoarekin, ulergaitza egiten zaigun atzerapen hau, izan ere, Madrildik ezarritako jarraibideei segidismoa egiten duen plana baita gaur aurkeztutakoa, eta Celaá ministroak iragarritako “malgutasun” elementu txiki batzuk baino ez ditu sartzen. Horretaz gainera, berriz ere hezkuntza-komunitateari bizkarra emanda egin den plangintza da aurkeztu zaiguna.
-Ikastetxeen eskuetan uzten du ikasturte-amaiera, malgutasun edo autonomiaren aitzakipean; beraz, zuzendaritza-taldeek eta klaustroek erabaki beharko dute zelan ebaluatu hirugarren hiruhilekoa zein ikasturtea. Ebaluazio jarraiaren aldeko aldarria egin arren, ez du horretarako baliabiderik eskaintzen.
-Atzean geraturiko ikasleen egoera onartzen du, hezkuntza zentroen artean arrakala digitalak sortutako egoera anitza dela aitortuz. Ikaske hauentzak plan espezifikorik ez egoteak arrakala sozioekonomikoa sakontzen du, eta haien hezkuntza-prozesuaren ardura irakasleak aginduko dion errefortzuan jartzen du. Gure ustez, honek planifikazioa behar du, diagnostiko batean oinarrituta.
-Era berean, azpimarratu behar da plan honetatik guztiz baztertuta utzi dituela haur hezkuntzako zikloak, eta bereziki irakasleengan eta ebaluazioan jarri duela arreta, zerbitzuetako langileak edota hezkuntzako espezialistak, besteak beste, alboratuta.
-Beste aldetik, ikuskaritzaren eskuetan uzten du ikaslearen kurtsoerrepikapena… Hau da, berriz ere, ez du irizpide argirik azaltzen.
-Argi geratzen da, LOMCEk ezarritako curriculuma oinarritzat hartuta, ikaskuntza-prozesuan zeri ematen zaion lehentasuna: ikasgai “instrumentalei” zein promoziorako baliagarriak diren ikasturteei, DBH-4 eta batxilergoa alegia. Ildo berean, eskola presentzialetara itzultzearen aukera maila hauei zein Lanbide Heziketari lotzen die kontseilariak, irakaskuntzaren eredu produktibo eta ekonomizista agerian utziz.
Beraz, ezer berririk ez, ezta hezkuntza-komunitateak plazaraturiko kezkei erantzunik ere: arrakala sozio-ekonomikoari nola erantzun, balizko itzulera baten eskenatokian kontuan hartu beharreko osasun-neurriak, egoera berriari egokituriko ratioak berrikusteko beharra, irakasle eta hezitzaileen plantillen errefortzua, Haurreskolak Partzuergoko matrikulazio-epea, ordezkapeneko langileen egoera konpentsatzea, birbaremazioa…
Eta hori guztia, propagandarako ekitaldia izateko antza gehiago izan duen aurkezpen batean, benetan irtenbide adostuak bilatzen dituen proposamena baino.