Estatuko negoziazio eremuaren aldeko CCOO eta UGTren apustuak, bertako bertako negoziaketa kolektiboa oztopatzeaz gain, pobretzea dakar. Sinatu berri den estatuko hitzarmenak oso baxuak diren soldaten gaineko %1, %2 eta %2ko igoerak adostu ditu. Baina gainera, 2021. urterako, soldaten igoera soilik uztailetik aurrera aplikatzea adostu dute. Hau da, benetan, soldata igoera 0,5koa soilik izango da 2021an. Gogoratu behar dugu 14.892,26 eurotako urteko soldatak arautzen dituela. Miseriazko soldataz ari gara.
Gainerakoetan ez dago apenas hobekuntzarik, legearen aplikazio hutsaz haratago. Hitzarmen honek ez die mugarik jartzen sektoreak dituen arazo nagusiei: ebentualitate handia, ABLEak, azpikontratetako langileentzat subrogazio eskubidea, lan osasuna.
1.752 orduko lanaldiari eusten dio, estatuko lanaldirik handiena dena. Malgutasuna erabatekoa da eta lan erreforma bertan behera uzteko klausularik ez dago, beraz, hitzarmena ez betetzea ahalbidetzen zaie enpresei.
Gainera, LABen harridurarako, atzerapauso larri batzuk ere badaude: lan osasuna eta lan istripuak lehentasunezko gaiak dira kimiken sektorean, izan ere, lantoki askotan erabiltzen diren sustantziak eta egiten diren jarduerak arriskutsuak izan ohi dira. Horregatik ezin da ulertu 50 eta 100 langile arteko enpresetan prebentzio delegatu bat kendu izana onartzea (lehen 3 ziren eta orain 2).
Aipatu arrazoiengatik hitzarmen hau ez da Hego Euskal Herriko langileek behar dutena. LABek lanean jarraituko du estatuko hitzarmenak arautu ez ditzan Euskal Herriko sektoreko langileen lan baldintzak. LAB buru belarri arituko da lantokietan, ez soilik hitzarmen honen edukiak hobetzeko, baita langileen lan baldintzak hobetuko dituen benetako neurriak ezartzeko ere.