Garciandia jaunaren kargu uztea, oraingoz, azken kate-begia da, aurretik beste kargu-uzteak izan baitira portuko zuzendaritzaren taldean, hala nola, zuzendariak eta dibisioburu zenbaitek kargua utzi dute. Kargu uzte hauek presidentearekin izandako gatazka gordinaren emaitzak besterik ez dira.
Egoera tamalgarri honek azalera ekarri du kaialdearen etorkizunarekiko zalantza eta portuko lanetan inplikatutako sektoreen artean, hau da, portu hau beren produktuak bidali-jasotzeko erabiltzen duten enpresak, operadore logistikoak eta oroz gain badian lan egiten duten 1.500etik gorako langileen artean ziurgabetasuna hedatzen ari da indar handiz.
Nori axola dio benetan Pasaiako portuak? Galdetzen zuen bertako presidente kargugabetuak elkarrizketa batean. Galdera ona. Baina galdera honen ondotik ematen ari den isiltasuna kezkagarri suertatzen ari zaigu, batez ere instituzioen aldetik.
Portuko langileak eta hauekin batera portuan ordezkaritza handiena duen LAB sindikatuan ere kezkatuta gaude, oso. Denon lana, denon ogibidea ere baita portuaren aferarekin jokoan dagoena. Eta honekin batera, eskualde osoaren ekonomia garapenerako birikak hor daude.
Arrantza eta merkataritza jardueren mantentze eta etorkizunerako hauen garapenak ezinbestekoa behar du, gure ustean, inplikatutako instituzio eta erakundek planifikatu eta adostea portuaren etorkizuna, modu errealista, iraunkor eta inguruko herriak eta hauen populua kontuan hartuko duena. Proiektu bat non kontuan hartuko den dartsenaren ezinbesteko moldaketa manipulatzen diren merkantzien trafikoen aldaketak bultzatuta eta kontuan izanik trafiku hauen gainbera errealitate bat dela.
LAB sindikatuan denbora daramagu Pasaiako portuaren aldeko apostu argi bat eskatzen buruzagi politiko eta enpresariei. Argi dago konpromiso hori ez dela gauzatu inondik inora (ez langile plantilaren inbertsioan, ez inbertsio ekonomikoan) eta inbertsio falta honek ez du eragiten operadore logistikoen portuan inbertitzeko beharrezko pizgarri moduan.
Gasteizen osatu berri den gobernuari Pasaiako portua benetan ardura bazaio, honako proposamenak helarazi nahi dizkiogu:
• Gutxienez Bilboko portuan bezala, Pasaian ere azpiegiturak izan daitezen lehentasuna dutena mota guztietako baliabideak martxan jarriz (Madril ez da aitzakia, Bilbo ere esta- tuaren menpe baitago).
•Arkitektura instituzionala eta politikoa erabili alor komertziala eta arrantzakoarentzat Pa- saiako portuak duen garrantzia estrategikoa bermatzeko. Beste euskal portuekiko lehia gainditu industria baliabideak Baiona eta Santurtziko portuekin bateratuz. Hiria eta portua- ren artek lotura bateragarria egin beharrezkoak diren ingurumen jarraibideak ezarriz. Ho- rrela, Euskal Portu Sistema Publikoaren oinarriak jarriko dira non Euskal Herriaren eko- nomia lehenetsiko den, portuetan enplegu publikoa sustatuko den eta bertako langileen lan baldintzak hobetuko diren.
Pasaiko Portuko LABentzat hau da hartu beharreko norabidea, baino orain itsasontzi honetan bere ontzi-zubian ez dago helmuga argirik, eta ez kapitainarik ez ofizialtzarik ere.