Atzoko Bizkaiko metalgintzako mahaiak berriro berretsi zuen zein urruti dauden sindikatu eta patronalaren posizioak. FVEM patroanala ez zen ia mugitu, 0,5 gehiago aurkeztu zuen soilik 2018rako soldatetan eta baztertu egin zituen sindikatuon proposamenak (lanaldia, ultraaktibitatea, ebentualitatea murriztea, subrogazioa, baimenak…).
Sindikatu guztiek esan zuten enpresarien proposamena ez zela nahikoa eta berau, nahi dutenetik oso urruti dagoela. Mahai negoziatzaileko 10. bileraren ondoren nabarmena da dagoen blokeoa eta patronalak ez dituela sindikatuen funtsezko eskariak onartuko, horretara behartzen ez badugu.
Arrazoi horrengatik erabaki zuen LABek ezin genuela beste alde batera begiratzen jarraitu, blokeo eta negoziazio mahaiko aurrerabideen falta egoera normalizatuz. Argi dugu, patronalaren immobilismoa eta jarrera erosoa apurtu behar ditugu, langileon mobilizazioaren bidez lan-zentro zein sektorean.
Beste sindikatuei, ELA, CCOO eta UGT galdera bat egiten diegu, zer egitea pentsatzen dute patronalak sindikatuon aldarrikapenak onar ditzan? Patronalar kritikatu eta oharra ateratzeara mugatuko dira edukiak nahikoak ez direla esanez eroso daudenean aurrera egiten ez duen mahai batean eserita? LABek ez du hau lortzeko langileen mobilizazioa eta erabakimena beste biderik ikusten.