Bizkaiko Hirugarren Adineko Egoitzetako baldintza pleguen zirriborroa eskuratu dugu eta aurreikusten da urriko lehen asterako onartzea eta, beraz, Foru Aldundiak egoitzekin egingo dituen kontratuen baldintzak onartzea. LABen ustez, plegu hauek ez dituzte inondik inora jasotzen zerbitzu duina eman ahal izateko langileek eskatzen dituzten gutxienekoak. Horrela, langileen aldarrikapenak mahai gainean jarri eta Foru Aldundiari duen ardura behar bezala bete dezan eskatzeko, elkarretaratze bat egin du LABek Bizkaiko Foru Aldundiaren aurrean, Bizkaiko Hirugarren Adineko Egoitzen kudeaketa ereduaren aldaketa beharrezkoa delako eta instituzio honen inplikazioa eskatzeko egin dugu protesta.
Kalitatezko zerbitzu publikoetarako bidea egiten joan behar gara. Ez da bide erraza, baina denon mesedetan egiten joan behar garen bidea da hau.
Bitartean, Bizkaiko Foru Aldundiak Hirugarren Adineko Egoitzetarako Baldintza Pleguen proposamen bat egin berri du, inondik inora langileon aldarrikapen eta eskaerak batzen ez dituena, eta zerbitzu hau kalitatezkoa izan dadin minimoak betetzen ez dituena.
Hasteko, Foru Aldundiak ez du aurreikusten Egoitza hauetarako plaza arrunt gehiago sortzerik 2017- 2018rako. Denok dakigu nolako beharrak dituen Bizkaiko gizarteak, batez ere gero eta adinez nagusiagoa den gizarte bat delako, baina ez da aurreikusten beharrak handiagotzen joan daitezkeenik ere. Zein aterabide proposatzen du hurrengo urteetarako? Beste alde batetik, 2018ko uztailetik aurrera, behar handikoak diren 100 bat plaza gehiago sortuko direla dio, baina ez du zehazten ezta definitzen, behar handiko pertsona hauek ondo artatzeko zein profesional mota eta zein ratio beharko den, beraz, lan gehiago eta berezitasun handiagoekin sortuko dira, baina nola emango zaie hauei arreta? Zeinek egin beharko du lan hau? Zein baldintzapean?
Honekin batera, esan beharra dago, plegu hauetan ez dela benetan ratioen inguruko proposamen erreal bat egiten, zenbaki bat botatzen da (0,45 langile okupatutako plaza bakoitzeko eta hauetatik 0,36 arreta zuzenekoak) eta listo. Ez du ezer gehiago definitzen. Baina arazo honi aterabidea emateak berebiziko garrantzia du lana duintasunez egin eta zerbitzua kalitatezkoa izan dadila ziurtatzeko. Ratioek kategoriaguztietarakozehaztuakegonbehardute,presentzialak izan behar dira eta beharren arabera ere definizio bat behar dute: langile gehiago behar dira txanda bakoitzean eta kategoria ezberdinetakoak. Honek ezin du gehiago itxaron.
Beste arazo bat diru publikoaren inguruko gardentasun falta ere bada. Pleguetan eguneko eta pertsona bakoitzeko Aldundiak zenbat diru ematen dion enpresari agertzen da, baina ez du inon zehaztu ezta definitzen diru hau nola eta zertan gastatatu behar dutenaren gaineko irizpiderik. Honek kezka izugarria sortzen digu, enpresak denon diruarekin aberasteko planak egiten dituzten bitartean, langile eta erabiltzaileak egunero egunero okerrera egiten dugula ikusi, eta inongo bitartekorik jartzen ez dela ikusten dugulako. Horretarako eta kontrol publikoa bermatzeko bi neurri hauek jasotzea eskatzen dugu:
• Patronalari gehienezko irabazien muga ezartzea eskatzen dugu, %2 bat inguruan egon litekeena.
• Enpresei ematen zaien dirua zertarako denaren inguruko irizpideak ezarri behar zaizkie eta hau betetzen dutela bermatu behar da.
Azkenik, Aldundiari eskatzen diogu, 1.592 orduko lanaldi maximoa ezartzeko urtean: hau da egoitza publikoetan lan egiten den ordu kopurua eta guk, 106 ordu gehiago egiten ditugu soldataren erdiaren truke.
Haien politikek erabaki dute pribatizazioa eta langileon prekarietatea bide egokia izan daitekeela, beraz haien politikek konponbidea eman behar diote egoera guzti honi. Baldintza pleguak Aldundiaren borondatearen nondik norakoa markatzen dute eta orain aukera paregabea da Aldundiak behar duena egin eta Egoitzetan gertatzen ari denaren inguruan benetako ekarpena egiteko.