Covid-19ak agerian utzi du, norbaitek oraindik zalantzan jartzen bazuen, eredu berri baten beharra dagoela gure adinekoak zaintzeko. Bizkaiko Foru Aldundiak adinekoen zaintza merkantilizatzen duen eredua inposatu du. Zenbat eta diru gehiago irabazi, orduan eta hobeto, hori da eredu honen helburua, eta hori bateraezina da zerbitzu eta lan-baldintza duinekin.
Egungo ereduak egoiliarrei, haien senideei eta langileei ekarri dizkien ondorio larrien erantzule egiten ditugu Rementeria eta Murillo. Ondorio horietako batzuk konponezinak direla ez dugu inoiz ahaztuko (Covid-aren ondoriozko heriotzen %40 nagusien egoitzetan gertatu da).
Eredu berri baten beharra gizarteak aurre egin beharko dion eztabaida da, premiazkoa dena. Eztabaida hau agenda sozialean kokatu behar dugu eta honen alde lan egiteko konpromisoa hartzen dugu, eta gure ekarpena egingo dugu eredu publiko, doako eta komunitario berri baten alde.
Gaur egun, patronalak eta Aldundiak ez dute Bizkaiko hitzarmena negoziatu nahi. Langileekin hitz egiteari uko egin diote eta mahai negoziatzailea blokeatu dute, negoziatzeko garaia ez dela argudiatuta.
LABek argi du sektore honi kalte egiten dioten defizit larriei aurre egiteko garaia dela. Egoiliarren zaintza eta, ondorioz, langileen lan-baldintzak duinduko dituzten benetako urratsak emateko unea da. Orain ez bada, urte eta erdi honetan gertatutakoaren ondoren, noiz izango da?
LABentzat ezinbestekoa da negoziazioan publifikazio-prozesu bati aurre egin eta gure adinekoen zaintza enpresa-etekinen logikatik ateratzea. Prozesu honetan malguak izateko konpromisoa hartzen dugu, baina zaintza lanak duindu egingo dituen eta sektoreko langileak bidean utziko ez dituen prozesua izan beharko du. Ildo horretan gure ekarpena egiteko konpromisoa hartzen dugu.
Prozesu honetan, benetako urratsak eskatzen dizkiegu patronalari eta Aldundiari:
– Lan-baldintzak parekatzea gure lan bera egiten duten administrazio publikoko langileekin. Lan berdinari lan-baldintza berdinak. Une honetan parekatze horretatik %50era gaude Aldundiko langileekin alderatuta. Parekatze horrek egungo pribatizazioa eta merkantilizazioa geldiaraziko lituzke.
– Ratio humanoagoak. Ezinezkoa da gure lana eta adineko pertsonen zaintza lanak duintzea egungo lan-kargekin. Adineko pertsonek zuzeneko arreta gehiago merezi dute, eta guk, berriz, gure osasuna arriskuan jartzen ez dituzten lan-erritmoak. Ezinbestekoa da ratio desberdinak izatea zerbitzu duin bati buruz hitz egin nahi badugu.
Patronalak eta Aldundiak egungo hitzarmena ere betetzen ez duten eta langileen aldarrikapenei buruz hitz egin nahi ez duten testuinguru batean, LABen ustez gurea denaren alde borrokatzeko hartu dugun erabakia helarazi nahi diegu langileei eta, oro har, gizarteari osoari.
Guztiok merezi dugulako.