Honek eskatzen du orain arte garatu diren politika ekonomikoak errotik aldatzea. Lan erreforma eta murrizketa sozialetan atzera egitea eta bizitzaren iraunkortasuna erdigunean jarri eta enplegu duinaren alde egingo duen bestelako eredu ekonomikoaren alde egitea. Aberastasunaren banaketa bidezkoagoaren alde egingo duen beste eredu bat.
2011. urtean, bi alderdi nagusiek, PSOE eta PPk, Espainiako konstituzioa aldatzea erabaki zuten zorraren ordainketari lehentasun osoa emateko, horrela, elite ekonomiko baten interesak gehiengo sozialaren aurretik jarri ziren. Kontu batzuetarako hain ukiezina den konstituzio hau inolako eztabaida sozial edo erreferendumik gabe aldatu zen. Joko arau hauek asko mugatzen dute, adibidez, birbanatzaileagoa izango den politika fiskala egin ahal izatea.
Ez dago orain arte hartutako erabakiak berraztertzeko inolako asmorik. Politika berdinetan sakontzen jarraituko da eta erreforma eta murrizketa berriak egingo dira. Bruselak etxeko lanak jarri dizkio Espainiako estatuari eta azkenean aterako den gobernuak bete egingo ditu, eredu ekonomiko berdina dutelako. Berdin da PP edo PSOEkoa izan.
Euskal Herriari dagokionez, onena lehenbailehen alde egitea da, bestelako eredu baterantz bide propioa egiteko. Gure ustez, Lan Harremanaterako Euskal Ereduaren eztabaidaren meloia irekitzeko unea da.