Azkeneko urteetan bankoak miloika euro irabazi eta baita urte honetarako ere diru-kopurua handia izango dela aurreikusten den bitartean, langileek beraien erabaki larriak jasatzen ditugu, kaleratzeak barne, dirudienez beraientzat garrantzirik ez duena.
Calahorrako sukurtsala ixtea eta hango bi langileak kalte-ordain batekin kalera botatzea erabaki dute. Alferrikakoak izan dira Bankoari azaldutako arrazoiak. Langile hauek bere lana mantentzeko saiakerak egin ditugu, baina, tamalez, erabakia hartuta zuten. Nabaria da langileak ez gatzaizkiela axolarik, bakarrik beraien muzkinak.
LABek eta CCOOek ez dugu ulertzen 300 langile inguru dituen erakunde batek ez ahal, edo ez nahi izatea 2 pertsona beste lanpostuetan jartzea. Gezurra da ezin dutela. Ez dute nahi, eta, beraien axolagabekeriak onartu baino, nahiago dute neurri gogorrak hartu eta gainontzeko langileak beldurtu.
Baita salatu behar ditugu ere “moduak” eta konponketak bilatzeko borondate eza. Batzuk, soldata eta ordainsari “aldakor” itzelak kobratuz, urtez urte aberasten dihoazen bitartean, langileak langabezira eta mendetasunara eraman nahi gaituzte.
Bankoako jardute handiki, diktatorial eta mehatxagarriak bihurtu dira onartu ezin ditugun eta publikoki salatu behar ditugun kaleratzeak. Langile guztiei eskatzen diegu ez kikiltzea eta kalera bota ditzuten gure lankideekin bat egitea. Eta Zuzendaritzari dei egiten diogu bertan bera uzteko kaleratze hauek, eta eta gure bi lankideak beste lanpostuetan berkokatuz.
BANKOAko LAB eta CCOO
Euskal Herrian, 2012ko urtarrilaren 26an