Aurrejubilazioak garrantzitsuak direla garbi daukagu, baina, bai enpresak eta baita sindikatuek ere trukeko txanpon moduan ibiltzen ditu gainontzeko langileei eskubideak kentzeko. Eta ezin dena ukatu da, enpresarentzat ere onuragarriak direla aurrejubilazio horiek. Baina CCOO, USO eta UGTk ez dute inondik inora ere langileen eskubideak bermatzea helburu izan, eta horren erakusle da aurreakordioa.
KPIaren erreferentziarik gabe aplikatuko dituzte igoerak. Horrek esan nahi du langileen eros ahalmena ez dela bizitzaren garestitzearen arabera igoko.
Lanean behin-behinean daudenen %15a behin betiko langile izatera pasako direla garaipentzat saldu dute, baina, bost urtean 9 langile baino ez dituztela egingo behin-betiko esan nahi du horrek. Lotsagarria. Batez ere, 80 lagunetik gora jubilatuko direla kontuan hartuta.
Langileon lan baldintzen inguruan hobetzeko dauzkagun beharren zerrenda amaigabea da, eta hiru sindikatu hauek ez dute zirkinik ere egin horiek mahai gainean jarri eta lan- baldintzak hobetzeko. Langileok momentu honetan ordutegiekin daukagun malgutasunak faktura ikaragarria pasa digu, eta gainera, lanerako ordu gehiago sartu dizkigute.
Aipagarria da oporretarako astebete falta zenean negoziazioa hasi izana. ELA eta LAB sindikatuak negoziaziotik kanpo uzteko egin dute mugimendu hori; eta aldi berean, baita langileen asanblada ere. Izan ere, negoziazioa urte amaieran hasi beharko litzateke berez, baina astebetean, oporren atarian dena amaitu dute.