Sindikatuarentzat Etengabeko Lanbide Prestakuntzak berebiziko garrantzia du euskal ekonomiaren lehiakortasunerako eta langileen enplegagarritasunerako, eta hortaz, neurri erradikalak hartzea eskatu dute. Horregatik atzeraezina da eredu propio bat egituratzea, eta horri begira hauxe exijitu diote Gasteizko Gobernuari:
– Erabateko ahalmena Etengabeko Lanbide Prestakuntza antolatzeko, bere garaian adostu zen eta Hobetuz sortzera eraman zuen ereduaren ezaugarriak berreskuratu eta indartuz, hau da, eredu integrala, eskariaren araberako prestakuntza; ETEentzako arreta berezia, Lanbide Heziketako ikastetxeen protagonismoa prestakuntza emateko, kalitate, gardentasun eta funtsen kontrolaren berme gisa; eta ordezkaritza sindikalaren parte-hartze, informazio eta kontsulta eskubideak…
– Eredu hori garatzeko beharrezkoa den finantzazioa eskura izatea, dela kuoten bidez dela kupo sistemaren bidez.
Iraganari begira oroitu dute 1995ean Etengabeko Prestakuntzari buruzko Lanbide Arteko Akordioa sinatu zela, gehiengoaren bermearekin eta beharrezkoak ziren legezkotasun eta legitimitatearekin. Gero, urterik urte, hamarkada bat baino gehiago eman zen etengabeko prestakuntzarako eredu propio bat itxuratzen eta adostutako oinarrien gainean finkatzen saiatuz. Azkenik, ezinezkoa izan zen hori.
HOBETUZ sortu zen beharrezkoa zelako eredu propioa definitzea Etengabeko Lanbide Prestakuntzarako. LAB, ELA, CCOO eta UGT sindikatuek, CONFEBASK patronalak eta geroago Gasteizko Gobernuak berak eredu bat adostu zuten.
Hortik aurrera, aukera politikoekin eta prestakuntzatik kanpoko interesekin zerikusia zuten arrazoiengatik, euskal eredua suntsituta geratu zela adierazi dute. Euskal sistema higatzeko eta bere suntsipenean aurrera egiteko hartutako neurrien artean, aipatzekoak dira Estatuaren erreforma uniformizatzaileak, “dekretazoen” bidez ezarriak, existitzen diren beste errealitate batzuk errespetatu gabe, eta, jakina, euskal ereduaren finantziazioak pairatzen zituen itomena eta xantaia ekonomikoa.
Orain, lanaren eremuko Enplegurako Lanbide Heziketaren alorreko erregulazio estatal berriaren bitartez (martxoaren 22ko 4/2015 ELD), prestakuntzaren negozioa kudeatzeko ahalmena patronalari, CCOOri eta UGTri bermatzen dizkioten elementu estruktural gehienei eusten zaie.
Panorama horren aurrean, uste dugu Gasteizko Gobernuak ezin duela ontzat eman erregulazio hori berton ezartzea, gai horren egoera penagarria eta beraren inguruan sortutako interesak ezkutatuz.