Gogoratu behar dugu, hilabete batzuk badirela epaitegi berdinetik gai honen harira norabide berdinean ebazpen bat iritsi zitzaigula. Kasu horretan Europako abokatu nagusiak bitarteko langileen finkotasunari buruz bere iritzia eman zuen, orduan ere bitarteko langileen interesen aurka. Argi dago beraz, Europako epaitegietatik ez direla soluziobide magikoak etorriko eta ekintza sindikala eta mobilizazioa indartu beharko dugula bitarteko langileen finkotasunean aurrera pausoak emateko.
Egia da euskal administrazioetan behin-behinekotasunaren erabilera gehiegizkoa dela. Etengabe ari gara behin-behinekotasun tasa ikaragarriak salatzen eta geroz eta ahots gehiago egoera jasanezina dela esaten ari dira. Sektore publikoan dagoen kontratazio eredua errotik aldatu behar da, gaur egun milaka langile prekarietatean murgilduta daude eta. Gobernua ordean eroso dago egoera honetan. Urrutira joan gabe, Europako Epaitegiaren azken ebazpen hau txalotu egin du, bertan adierazten diren argudioak bere eginez. Badirudi behin-behinekotasunaren afera beraiekin ez doala, kanpoko faktore batzuk bultzatutako egoera baten aurrean gaudela. Behin eta berriro aipatzen ari gara; Eusko Jaurlaritzak behin-behinekotasunean oinarritutako zerbitzu publikoak nahi ditu, nahi edo behar duenean zerbitzu hauek pribatizatzeko.
Honengatik guztiarengatik esaten dugu biderik eraginkorrena ekintza sindikala eta mobilizazioarena dela. Lanpostuak eta pertsonak kontsolidatzen dituen lege propio bat beharrezkoa da euskal administrazioetan daukagun egoerari aurre egiteko. Utzi diezaiogun Madril edo Bruselara begiratzeari eta itxaropenak epaitegietan uzteari; jarri gaitezen behingoz euskal erakundeei begira. Euskal Herrian badago gaitasun legegile nahikorik administrazioetan prekarietatearekin bukatzeko.
Mobilizazioak eman digu lortu dugun guztia, aukera daukagu denok batera kaleak betetzeko. Urtarrilaren 30ean Greba Orokorra.