Maiatza hilabete ona izan ohi da enplegu-sorrerako. Uda gertu izateak sasoi honi lotutako kontratazioa bultzatzen du eta langabezia gutxitzea ekartzen du honek.
Izan ere, langabezia zifra ofiziala 3.286 pertsonetan murriztu da aurreko hilabetearekin alderatuta. Beherakada hau gizonen artean eta zerbitzu sektorean nabaritu da gehien.
Hala ere, enplegu hauen ifrentzua sinatutako kontratauen kalitate apala da, oso epealdi mugatukoak dira, askotan lan-aldi partzialekin eta oso soldata baxuekin.
Adostasuna da egungo suspertze eredua enpleguaren ikuspegitik baztertzailea eta prekaritzailea dela esatean, baina urteko sasoi honetan asko okertzen dira bere ondorioak.
Urte hasieratik, sinatutako kontratuen %92,9a aldi baterakoa izan da, baina maiatzean %93,8raino egin du gora aldi baterako kontratazioak. Azken finean, enpleguaren kalitatea ez da hobetzen, kontrakoa baino.
Aldi-baterako kontratazioa gehiegi erabiltzea da enplegu-merkatuaren kontu pendienteetako bat, eta honek, lan-eskua prekarizatu deskualifikatzeaz gainera, produktibitate ekonomikoa ere galgatzen du.
Lan-errotazio handia oztopoa da gainera, langabeziagatiko prestazioak eskuratu ahal izateko eskubideak sortzea zailtzen dituena. Gainera, langabezia egoerak kroniko bihurtzeak dakar gero eta pertsona gehiago egotea prestazioa jasotzeko eskubidea agortzen dutenak.
Guzti honek, enplegu zerbitzu publikoen eraginkortasun faltari lotuta, bai enplegu-bitartekaritzan bai politiko aktiboetan, Espainiako langabeziareb aurreko babes sistemaren gabeziak larraitu baino ez ditu egiten. Eznahikoa eta akastuna den sistema, prestazioak eskuratzeko baldintzak gogortu eta hauen zenbatekoa apaltzeko helburuz PPk egin dituen erreformen eragina jaso duena.
Egun, ofizialki langabetuak direnen %29,3ak baino ez du langabeziagatiko prestazioren bat jasotzen, eta ia 112.700 pertsona daude prestaziorik gabe.