Ez da oinarrizko prestazio sozialak murristeko sasoia, euskal herritarren bizitzak erdigunean kokatzeko garaia da, onargarria izango den ongizate maila eta beharrezko gizarte kohesioa gaindituko dituena. Baina EAJk berriro egin du euskal gizarteko sektore zaurgarrienen kontrako politika neoliberalen garapenaren alde.
Euskal Herriko Eskubide Sozialen Kartak bultzatu zuen HELa baztertu ondoren, DSBEren jasotzaileen egungo egoera modu esanguratsuan hobetzea ekarriko lukeena, EAJk berriro dator erasora, bere egunean PSErekin adostutako murrizketen proposamenarekin, eta oraingoan Ppren aliantzarekin. Izan ere, oso ezaguna da honen jarrera xenofoboa eta pobreziaren eta DSBEren jasotzaileen kriminalizatzen duena.
2008ko legea aldatzea da proposamenaren helburua, jasotzaileen kolektiboa murriztu eta mugatzea beste helbururik ez duena, guztia Hego Euskal Herriko bazterketa sozial eta pobrezia mailak oso kezkagarriak direnean. 2008 eta 2016 artean %62 egin du gora arreta eman behar izan zaien pertsona kopuruak.
Egindako proposamenak aipatu prestazioari sarbidea mugatzea bilatzen du, sistema hau eznahikoa dela konstatatzen den momentuan: 2008tik %25ean egin du gora benetako pobrezia arriskuan dagoen eta arretarik jasotzen ez duen pertsona kopuruak.
Askieza da DSBEren egungo zenbatekoa, eta behin baino gehiagotan murriztu dute, eta honek ekarri du 2008ko legearen hasierako aurreikuspenekiko %13,5eko murrizketa, 2009tik 2017ra eros- gaitasunaren %11,9ko galera pilatuz.
Hori dela eta LABek eskatzen du, idatziz eta Gasteizko Parlamentuko hainbat hitzartzetan egin izan duen moduan:
– DSBEren erreformari buruzko eztabaidak EAEk behar duen babes sozialerako ereduaren eztabaida zabal dezala. Eztabaida horretan agerian utzi behar da lan harremanak eta gizarte segurantzan konpetentziarik ez edukitzeak ekartzen du DSBEren bidez egin behar zaiela aurre Madrilen erabakitako lan erreforma eta pentsioen murrizketari.
– Ematen ari diren prekarizazio sozial eta laboral prozesuei aurre egitea, aurrera eramaten ari diren enplegu politika aktiboak interes patronalen neurrira egiten baitira, prekarizazioa sustatu eta sarituz.
– EAEn babes sozialean BPGrekiko egiten den gastua igotzea Europako batazbestekoa beste.
– DSBEren jasotzaile izan zitezkeen baina ez diren pertsonen %30ak hau eskuratzeko aukera izan dezala.
– Proposamenak duen genero eragina txertatzea, jasotzaileen %56,7 emakumeak direla kontuan izanda.
– Sistemaren iraunkortasuna ezin da oinarritu baldintzarik okerrenetan dauden pertsonentzakoa baliabideen murrizketan, bidezko erreforma fiskal batean baizik, iruzurra jarraitzearekin batera.