Gaur ELA, CCOO eta UGT sindikatuek Arabako Etxez Etxeko Laguntzako Hitzarmena sinatu dute. LABek ez du hitzarmen hori sinatu.
Sektore honetako hitzarmena 2012. urtetik dago ultra-aktibitatean. Negoziaketa zazpi urtetan zehar irekita egon da, 7 urte luze hauetan soldatak zein beste osagarri guztiak bere horretan mantendu dira. Hamahiru mobilizazio egin ostean eta greba mugagabe baten atarian egon eta gero, Arabako sektore honetako hitzarmenak gainontzeko herrialdeetako hitzarmenetatik oso urruti egoten jarraitzen du.
Urriaren 15an, ELAk, CCOOk eta UGTk Patronalarekin batera, aurreakordioa sinatu zuten. Bertan onartutzat eman zen enpresek egindako azken proposamena, hau da: %4,1eko soldata igoera 2019ko apiriletik aurrera eta %3koa 2020. urterako. Honez gain, 2019ko urtarriletik aurrera, desplazamendua aldia 2 minututan handituko da, eta disponibilitatea ordubetez murriztuko da.
LABek ez zuen plataforma amankomunetik nabarmenki aldentzen den minimoetako aurre-akordioa sinatu. Eta ez du hitzarmena sinatu, ez duelako 2012ko hitzarmenaren artikulu askoren aldaketarik suposatu.
Kontuan hartu behar da Administrazioak azpikontratatzen duen zerbitzu hau oso feminizatua dagoela, azken urteotan 500 lanpostu baino gehiago galdu dituela, langileen batez besteko adina 50 urtekoa edo altuagoa dela eta langileen %50ak baino gehiagok lan egindako orduen arabera kobratzen dutela eta askotan, asteko lanaldia 15 eta 20 ordukoa edo gutxiagokoa dela.
LABek argi dauka hitzarmen honek ez duela sektore prekarizatu honen egoera hobetzen. Esate baterako 2012tik ez dira aldi baterako ezintasunak aldatu, ezta urteko jardunaldiko orduak murriztu, Enpresetan lanaldi osoko kontratuen ehunekoa ez da handitu, baimenetan ez da hobekuntzarik egon (legeak markatutakoak soilik), lan osasuneko neurrietan ez da aldaketarik egon eta abar luze bat.