Erregimenaren garaietan bezala egin da prozesua. Ez dira sindikatu guztiak deitu, CEN, UGT eta CCOOk besteok baztertuz jarduten dutenaren erakusgarri. LABek bere prestasuna erakutsi du negoziazio kolektiborako nafar esparrua blindatzeko eta prebentzio delegatuen prestakuntza ziurtatzeko akordio intersektorialak lortzeko. Baina bietan egin dio uko Eztabaida Sozialaren hirukoak. Holding bat bezala jarduten jarraitu nahi dute. Horrelako jarduerak babesteari utzi eta behingoz Eztabaida Sozialaren Kontseilua indargabetzea eskatzen diogu.
Akordioan gomendioak jasotzen dira, ez da betebeharrik zehazten. Ez du patronala ezertara behartzen, horrela prekarizazioa bultzatzen jarraituko du UGT eta CCOOk aurpegia garbitzen dioten bitartean.
Edukiei dagokionez, hilean 1.000 euro gordineko gutxieneko soldata aholkatzen du; alegia, 900 euro garbi ozta-ozta. Nafarroan hilean 1.200 euro garbiko soldata behar da, eta horren aldeko apustua egiten dugu.
Berdintasun planei buruz ere hitz egiten dute, baina hipokrita hutsak dira. Nafarroako enpresa nagusian, Volkswagenen, %50eko emakumezkoen kopurua ezartzeari uko egin diote. Hala, UGTk, CCOOk eta CEN-ek diskriminazioa babesten dute enpresa horretan zein beste askotan. Aipatutako Volkswagen enpresaren kasuan, esaterako, %12 soilik dira emakumeak lan taldean.
Lan osasunari dagokionez, UGT, CCOO eta CEN arazoaren parte dira. Lobby gisa aritzen dira prebentziorako eta lan osasunaren kudeaketarako sistema publiko baten garapenaren aurka. Interes korporatiboak besterik ez dituzte; prebentziorako diru publikoaren banaketa, kasu.
Akordio hau borrokari uko eginda lortu dute, hain zuzen ere aktibazioa eta borroka langileek bizi duten prekarietateari aurre egiteko inoiz baino beharrezkoak direnean.
Lan Harremanetarako Marko Propioa beharrezkoa da Nafarroatik gure beharrak asebetetzeko eta errealitateari aurre egiteko.