Azken momentuko mahai negoziatzaile batera deitu arren, Hezkuntza Sailak ez du bermerik eman hezkuntza sistema hobetuko luketen baliabideak jasotzeko. Horrenbestez, lanean jarraitzea dagokigu, ekarpenak eginez eta kaleak astinduz.
Ordu txikietara arteko negoziazioak izan dira bart Lakuan, Hezkuntza Sailak azken momenutan grebak bertan behera uzteko intentzioz proposamen bat aurkeztu ondotik. Negoziazioetan, baina, azkenean ez da akordiorik egon, Hezkuntza Sailak ez baitu eduki nahikorik ezta bermerik jarri mahai gainean.
LABek Hezkuntza Sailaren jarrera salatu nahi du, grebaren bezperan arte proposamenik egin gabe eta modu desegokian negoziazioa luzatzen, beste behin, hezkuntza sistema hobetuko luketen neurrien gainetik greba eragozteko asmoa helburu izanda. Aurrez denbora soberan izan du bilerak deitu, eduki errealak mahai gainean jarri eta adostasunetara iristeko, baina epeak eta orduak luzatzea erabaki du, eta jarrera hori desegokia da ezein negoziaziotan, eta, kasu honetan, errespetu gutxikoa hezkuntza komunitatearekiko. Jarrera horren erakusle da bere azken proposamena atzo eguerdian helarazi izana sindikatuoi, aurrez hori aztertzeko inolako aukerarik eman gabe.
Atzo ere LABek, negoziazio prozesu osoan egin duen moduan, beretzat estrategikoak diren eta hezkuntzaren kalitatean zein lan zametan eragin zuzena duten figura eta baliabide gehigarrien beharra mahaigaineratu du etengabe. Hala, Hezkuntza Sailaren proposamena zehaztasunetara eramaten saiatu gara uneoro. LABek, greba zikloaren aldarrikapenez gain, aholkulari, orientatzaile eta zuzendaritza taldeentzako ordu-kreditu gehigarrietan aurrerapenak lortu arren, Jaurlaritzak ez zuen bermerik jarri nahi izan hain beharrezkoak diren hezkidetza edo euskara koordinatzaileeen figurak txertatzeko. Baliabide horiek, baina, oinarrizkoak dira hezkuntza sistema publikoa hobetzeko eta ardatz izateko. LABentzat lortuko den akordioak eragin zuzena izan behar du bai irakasleen lan baldintzetan eta baita hezkuntza sistemaren kalitatean ere. Horrekin batera, beste gai batzuk ere itxi gabe geratu ziren, soldata edo lan zamenak adibidez.
Gauzak horrela, lanean jarraitu beharra dago, ekarpenak eginez eta, berriz mahai negoziatzaileak deitu arte, kaleak astinduz. Inoiz baino indar gehiagorekin, ikastetxeak hustu eta kaleak txiki uzteko garaia da. Euskal eskola publiko komunitarioa iruten jarraituko dugu!