Urtebete beranduago esan behar dugu zuzen ginela. Akordio Interprofesionalak, egitura akordio moduan baliozko tresna izan arren, lehenik ete behin, ez du balio izan negoziazio kolektiboa desblokeatzeko, eta bigarrenik, eta desblokeo ezaren ondorioz, ez du balio izan EAEko negoziazio kolektiboa estatuko patronalaren eskutik datorren estatu markotik jasaten dituen erasoetatik blindatzeko ere.
Akordio Interprofesionala tresna eraginkorra izateko beharrezkoa izango zen EAEko hitzarmen kolektibo sektorialen negoziazioa desblokeatzea. Nagusiki Confebask patronalak eta ADEGI, CEBEK eta SEA bere bazkideek eragindakoa da hau eta lan-baldintzen prekarizazio prosesu orokortuarekin jarraitu nahi du, lan- erreformak ezarriz eta soldatei eraso eginez.
Ordua da patronala jarreraz aldatu arazi dezagun, negoziazio kolektiboaren blokeoa altxatzera behartu eta Herri honetako langileek bizi duten egoerari benetan aurre egingo dieten hitzarmen kolektiboak lortzeko, nahikoak izango diren soldata igoerekin, prekarietate eta diskriminazio oro erauziz eta lan-erreformaren inposiziorik gabe.
Hauxe da bide bakarra Akordio Interprofesionala estatuko negoziazio esparrutik datozen erasoetatik (debekuak eta berton negoziatzeko mugapenak) benetan babestuko gaituen tresna izateko, bestela, baliozkoa izango da baina benetako aplikazio barik.
Euskal Herriko langile-klasea kokoteraino dago bere lan eta bizi-baldintzak okertzeaz. LABen, ez dugunez uste patronalak bere borondatez jarrera aldatuko duenik, borrokaren aldeko apostua egiten dugu aldaketa hori behartzeko bide bakar bezala, gatazkak biderkatuz eta langileak aktibatuz, botere ekonomiko zein politikoek kondenatu nahi gaituzten prekarietate eta pobrezia gainditzeko.