LAB, ELA, CCOO, ESK eta UGT sindikatuok salatu nahi dugu Trafiko (011) eta SOS Deiak (112) enpresetako langileak indar betean eta larri ari direla lanean egun hauetan, EAEko larrialdiek ahalik eta ondoen funtziona dezaten.
Zalantzan jartzen dugu LANALDEN enpresak, SOS Deiak-eko eta Trafikoko larrialdi zerbitzuaren esleipendunak, halakoetan (joan den larunbatean, Kopako finalean, eta ostegun honetan, Gabarratik irtetean bezalako egunetan) zerbitzua baldintza egokietan eramateko gaitasuna duenik. Gure ustez, joan-etorri handiak eta ospakizun jendetsuak egiten diren egun hauetan zerbitzua emateko dauden langileen kopurua ez da nahikoa, aparteko larrialdiak eragin ditzaketen arrisku-faktore ugari baitaude.
Gabarraren etorrera dela eta, itsasadarraren inguruan milioi bat pertsona espero dira ostegun honetarako, eta, horretarako, Segurtasun Sailak plan berezi bat aktibatu du, segurtasun-operatiboa indartuz, plan osoaren ardatza SOS Deiak izango delarik. Bada, paradoxikoki, zerbitzu hori ez da indartuko.
Hau da, makro-operatibo horren atzean, SOS Deiak-en telefonoan 10 pertsona baino ez dira egongo, eta EAE osoko Trafiko zerbitzuan, berriz, 6, egun arrunt batean bezainbeste. Begibistakoa iruditzen zaigu baliabide horiekin LANALDENek ezin duela bermatu ez herritarren segurtasuna, ezta lan-arriskuen prebentzioa ere, batez ere langileen arrisku psikosozialei dagokienez. Ezin dugu ahaztu, gainera, Bilbo Handiko egoerak baliabideak indartzea eskatzen badu ere, EAEko gainerako lekuetan ere larrialdiak gerta daitezkeela.
Segurtasun Saila horren jakitun da. Are gehiago, beherko irudian ikus daitekeen bezala, zerbitzuaren baldintza-agiriek ezartzen dute muturreko larrialdiko edo hondamendiko arrisku egoera batean gutxienez 19 pertsona egon behar direla, eta premiaren arabera handitu ahal izango dela kopuru hori. Kontuan izan behar dugu hauek direla ezusteko baterako ezarritako zenbakiak, baina, kasu honetan, segurtasun-plana aurreikuspen handiagoarekin egin behar zen.
LAB, ELA, CCOO, ESK eta UGT sindikatuok salatu nahi dugu Segurtasun Sailak badakiela hori guztia, baina ez duela inolako neurririk hartu, eta ez diola enpresari adierazi zerbitzua indartzeko, eta LANALDENekin batera, gauzatu litezkeen arriskuen erantzule dela. Kostuak merkatzearen eta azpikontratazioen ondorioz, zerbitzuak prekarioagoak dira plantillentzat eta herritarrentzat, haiek jasaten baitute kalitatearen galera, eta, kasu honetan, arriskuan jartzen da haien ongizate fisikoa.
Lotsagarria da hain funtsezko zeregina duen zerbitzu bat azpikontratatuta egotea eta hitzarmena Call Center-ekoa izatea, Estatu mailakoa, bere jardueraren ezaugarrietara egokitzen ez dena eta baldintza oso prekarioak ezartzen dituena. Horregatik, langileok urteak daramatzagu lanean Eusko Jaurlaritzak zerbitzua publifikatzeko eta, bien bitartean, enpresak baldintzak hobetu ditzan.
Beraz, ostegun honi begira berehalako neurriak hartzea eskatzen dugu, eta zerbitzua publiko egiteko prozesu serio bati hasiera ematea.