INMON-Carmelitas Madres de la Caridad de Vedruna egoitzako plantilla oso aktibo eta parte-hartzailea izaten ari da Arabako egoitza eta etxebizitza komunitarioak I. hitzarmen probintzialaren negoziazioaren alde egiten ari diren mobilizazioetan. Langile horiek, gainera, hilabeteak daramatzate gaur egun aplikatzen zaien eta 2022tik ultraaktibitatean dagoen enpresa hitzarmena berritzeko borrokan. Enpresaren aurrean erakusten ari den kemena eta mugitzeko gaitasunaren arren, langile horiek zailtasun handiagoa dute zuzendaritzari presioa egiteko, zerbitzu txikia delako eta testuinguru erlijioso batean kokatzen delako, egoiliarrak mojak baitira.
Horrek larriagotu egiten du, berez, zaintza-sektoreko langileen aitorpen oso eskasa, are ikusezintasun handiagoa eragiten baitu, ez baitago familia harremanik horien borrokari lagundu eta egoitzan ematen diren baldintzak ikusarazi ahal izateko; ez da ezer irteten ate horietatik, eta inork ez du egiaztatzen zer egoera dagoen horma horien barruan, erabateko babesgabetasuna dago, eta langile horien presio-gaitasuna asko zailtzen du. Hala ere, langileek ez dute amore ematen, eta borroka sindikalaren alde apustua egiten jarraitzen dute, langile horien eta gainerako sektorearen lan-baldintza prekarioak hobetzeko bitarteko gisa.
Urrian hasi zen mobilizazio-ziklo hau, asteko kontzentrazio eta lapiko-jotzeekin zentroaren ateetan, eta denbora honetan LAB sindikatua enpresaren aldetik plantila honek jasaten duen presioaren eta ikararen lekuko izan da, INMON elkarteko batzorde exekutiboko kideak langileei modu isolatuan zuzendu zaizkienean negoziaziorako ultimatuma emanez, zeina ez baita inoiz negoziazio mahaira edo langileen legezko ordezkaritzara eraman.
LAB sindikatutik uste dugu horrelako praktikak patronalen estrategia krudelak direla plantillak nahastu, beldurtu eta zatitzeko, beldurraren eta mehatxuaren bidez borroka eta antolakuntza gaitasuna murriztuz. Langileei baimenik eman ez zaien grabazioen lekuko ere izan gara, egoitzaren ateen aurrean legezko mobilizazio batean parte hartzen ari ziren bitartean, langileen protesta eskubidea erabat urratuz.
Garrantzitsua iruditzen zaigu egoera hau Arabako egoitza pribatuen eta etxebizitza komunitarioen sektorearen egungo egoerarekin lotzea; izan ere, sektore horretan 1.000 langile baino gehiago daude. Hitzarmen probintzialik ez dagoenez, testuinguru horretan patronalek botere osoa dute beren langileei baldintza kaskarrak ezartzeko, eta hori baliatu dute patronalaren patrikak aberazteko izan ere INMON enpresaren kasuan bezala, uko egiten diote beren langileak bizi diren lurraldeko errealitatea aitortzeari; izan ere, Bizkaian eta Gipuzkoan hitzarmen probintzialak daude, lan-hobekuntza handiak dituztenak Arabarekin konparatutak.
LAB sindikatutik hitzarmen horiek EAEko lurraldean eta Arabako lurraldearentzat erreferente izatea defendatzen eta exijitzen dugu, Madrilen sinatutako estatu mailako hitzarmen bat erreferentziatu beharrean, baldintza guztiz kaskarrak dituena eta Euskal Herriko langileen errealitatea kontuan hartzen ez duena.
Gaurko egunean, langile hauen arteko topaketa eta borroka puntu komun bat sortu nahi dugu, patronalak mehatxuekin eta xantaiekin zatikatzen saiatzen diren langileen batasuna elikatzeko. Horretarako, jarduera-programa bat prestatu dugu, txapa-tailer bat, bingo musikal bat, lapiko bat ordu oro egoitzako ateen aurrean, kafe-tertulia sektorearen egoerari buruz…