Iazko urtetik langabeziak behera egin duen arren, Ekaineko datuekin alderatuta gora egin du, egun 135.326 langabetura iritsiz, zerbitzuetan izanik igoera handiena.
Bi joera nagusi nabarmendu nahi izan ditugu:
Datuak esku-artean, gure ekonomiaren tertziarizazio prozesuan jarri nahi genuke arreta lehenik eta behin. Izan ere, jakina da Barne Produktu Gordinean industriak gero eta pisu txikiagoa duela zerbitzuen mesedetan, eta hilabete honetako langabeziaren datuek joera hori baieztatzen digute. Hilabete honetan langabeziak gora egin arren, besteren konturako afiliazio kopuruak gora egin du, zerbitzuetan nabarmen. Eraikuntza eta industriak afiliazioa galdu duen bitartean, zerbitzuetan gero eta langile gehiago dauzkagu lanean. Era berean, langabeziaren igoera zerbitzuetan izan da nabarmenena, eta lehen bistara datu kontraesankorrak iruditu arren, lan eskatzaile gisa izena emaniko langileek zerbitzuetan lan egitea lehenesten dutela ikusten dugu.
Bestetik, emakumeen langabeziaren egoera eta lan baldintza prekarioak azpimarratzekoak dira. Izan ere, langabeziak bereziki emakumeen artean egin du gora eta egun jada, langabetuen %59,09 emakumea da. Gainera, oso nabarmena da udan nola eten diren emakumeen aldizkako kontratu finkoak, kontratu horien %60,62 eten baita udan.
Uztaileko langabezia datuek, beraz, argi erakusten dute sortzen den enpleguaren ezegonkortasuna, batetik, eta ezegonkortasun hori pairatzen dutenak nagusiki emakumeak direla, bestetik.
Sexuaren araberako lan banaketarekin amaitu beharra dago. Batetik, sektore feminizatuak baitira lan baldintza prekario eta ezegonkorrenak dauzkatenak. Eta bestetik, ezinbestekoa baita sektore feminizatuei, oinarrizko lanak direnetan eta zaintza lanak burutzen dituztenetan arreta berezia jarriz, dagokien aitortza eta balioa ematea, diskriminazio egoera honekin bukatu nahi bada.