EH Bilduk eskatuta, aurreko ostiralean EAEko administrazioetako sindikatu nagusiok parte hartu genuen Gasteizko parlamentuko gobernantza batzordean, Mahai Orokorraren negoziazioaren egoera azal genezan. Aukera probestu, eta parlamentariei ere lehen eskutik azaldu genien zein den benetako egoera: Jaurlaritzaren aldetik murrizketei eutsi eta negoziaziorik ez, edukirik ez, konfiantzarik ez, borondaterik ez.
Egoeraren diagnostikoa egin ondoren, Jaurlaritzak egindakoa baloratu genuen:
-Ez du arazoak konpontzeko eta zerbitzu publikoak garatzeko borondaterik.
-Ez du negoziatzeko borondaterik ere, sindikatuok planteatzen dugun enpleguaren gaiari ez dio heldu nahi. LAB prest dago behar ditugun zerbitzuak aztertzeko, eta plan bat egin ondoren guztiok konpromisoak hartzeko.
-Edukirik eta egutegirik gabeko negoziazioa da. Bakarrik murrizketak arintzera baina mantentzera mugatu nahi du bilera dinamika hutsalak.
-LAB ez da fidatzen akordioak alde bakarrez urratu eta betetzen ez dituen solaskide batekin. Negoziazio bat abiatzeko konfiantza ezinbestekoa da, eta Jaurlaritzak atzera bota beharko lituzke egindako murrizketak eta pribatizazio prozesuak.
-Beste erakunde askotan (udalak, aldundiak, Nafar Gobernua…) murrizketak atzera botatzeko eta negoziaziorako borondatea badago, gobernuetan kolore guztietako alderdiak egonik. Jaurlaritzak ez du borondate politikorik zerbitzu publikoen eta bere langileen egoerari buelta emateko.
Agerraldia Jaurlaritzak aurkeztu berri dituen aurrekontuen proiektuaren testuinguruan eman da, une erabakigarrian beraz. Sailburuordeak bileran esandakoaren berri eman genien parlamentariei, hau da «murrizketak ez ditu Jaurlaritzak egiten, parlamentuek baizik». Batetik, Jaurlaritzak ardura gainetik kendu nahi du, aurrekontu proiektua berak prestatzen baitu, murrizketa proposamen guztiekin. Bestetik egia da, parlamentariek erantzukizun handia dute Euskal Herriko sektore publikoa garatzeko bidean: edo horren aldeko apustua egiten dute, edo pribatizaziora eta prekaritatera goaz, neoliberalismo gordinean.
Legebiltzarrean egindako ekimena garrantzitsua izanik, ezin dugu zerbitzu publikoen eta langileon etorkizuna soilik agerraldi eta bilera instituzionalen esku utzi eta mobilizatzen jarraitu behar dugu. Adi beraz hurrengo deialdiei!