LAB, ELA, UGT eta CCOO sindikatuok, menpekotasunaren sektoreko lau sindikatu nagusiek, greba eta mobilizazio eguna egin dugu Nafarroan. Gure helburua da herrialdeko adinekoen zentroen sektoreko lehen hitzarmena sinatzea.
Hala, sektoreko patronalei eta Nafarroako Gobernuari eskatu diegu erantzukizuna beren gain hartu eta lan duina eta kalitatezko zerbitzuak berma ditzatela menpekotasuna duten pertsonei arreta ematen dien sektorean, diru publikoz sostengatutako arloa baita.
Sindikatuok Iruñean eta Tuteran egindako mobilizazio nagusian jakinarazi dugun bezala, hitzarmen honek 4.500 langile baino gehiagori eragingo lieke, Nafarroa osoan 70 zentro baino gehiagotan banatuta. Zaintza profesionalizatu gehienak enpresa pribatuen esku daude, eta horiek onura ekonomikoa lehenesten dute pertsonen zaintzaren gainetik. Ezinezkoa da kalitatezko asistentzia ematea, lan-baldintza prekarioak mantenduz: 7 minutu pertsona bakoitzari arreta; ia 1.800 orduko gehiegizko lanaldiak urtean; atsedenaldiak ez dira nahikoak, hilean asteburu bat bakarrik; osagarririk gabe bajetan; eta hileko 1.000era ere iristen ez diren soldatekin, besteak beste.
Beharrezkoa da zainketen eredu publiko, doako eta unibertsal baterantz jotzea, eta bide horretan ezinbestekoa da egoitzen hitzarmen bat, ematen diren zerbitzuaren eta arretaren lan-baldintzak eta kalitatea hobetuko dituena.
Sektoreko langileak funtsezkoak izan dira, eta funtsezkoak izaten jarraitzen dute gure adinekoei eta menpekotasuna duten pertsonei arreta emateko.
Langileen hitzetan, “gure lan-baldintzak hain dira eskasak, ezen gure lankide asko gaur egun ere ez baitaude hemen, ezin dute grebarako eskubidea erabili, gutxieneko zerbitzuetan daude, gure familiei arreta ematen”.
Greba-egunarekin lan-baldintzak hobetzea eta duintzea eskatu nahi izan dute. Hauek dira aldarri nagusiak:
• Nafarroako administrazio publikoko langileek jasotzen dituzten soldaten parekoak
• Urtean 1.592 orduko lanaldia
• Segurtasun- eta babes-neurri eraginkorrak
• Kalitatezko arreta bermatuko duten ratio egokiak
• Sistemaren prestakuntza eta profesionalizazioa
• Aldi baterakotasuna eta kontratu partzialak amaitzea
• Egonkortasuna eta etorkizunerako bermeak ematea gure lanei
• Ikuskapenak indartzea
• Putre funtsen partaidetza ezabatzea
• Zentro horien kudeaketa publikoa behingoz exijitzea
Lan-baldintza duinek soilik ziurtatzen dituzte zerbitzu duinak eta kalitatezkoak. Premiazkoa da zaintza lanean arreta jartzea, duten eta merezi duten balioa eta gizarte-aintzatespena ematea. Emakumeak dira gehiengo sektorean. Arlo hau ikusezina da, eta emakume langile hauen lanak aitortzarik gabe jarraitzen du.
Bada garaia sektoreko langile guztiak merezi bezala benetan aitortzeko, aitorpen hori nahitaezkoa da eta, batez ere, justizia-ekintza bat. Zaintza lanaren duintasuna eta mendekotasun-zerbitzuen kalitatea aldarrikatzen jarraituko dugu. Arreta publikoa, doakoa eta unibertsala eskatzen jarraituko dugu. Mobilizatzen jarraituko dugu lortu arte.