Euskotreneko LABen sail sindikaletik atsekabez eta arduraz bizitzen ari gara Euskotreneko zuzendaritza azken urte hauetan euskararen inguruan egiten ari den kudeaketa. Gure hizkuntzaren etorkizuna jokoan dagoen testuinguru berezi honetan, sistematikoak izaten ari dira euskarak eta euskal hiztunok Euskotrenen bizi dugun subordinazio egoera bere horretan jarraitzeko hartzen ari diren erabakiak.
Honen adibide garbia da Tranbiako Aginte Postuko barne deialdiko oinarrietan, B2 euskara hizkuntz eskakizuna derrigorrezko izateko, Euskotreneko LABen sail sindikaletik egindako alegazioari zuzendaritzatik jasotako ezezkoa. Lanpostu honetako funtzioetako bat bezeroei arreta ematea izango dela kontuan izanik, Gasteizko tranbiako erabiltzaileen hizkuntz eskubideen urraketa gertatzeko ateak parez pare zabaltzen dira, Araban eta Gasteizen azken hamarkadetan izandako bilakaera soziolinguistikoari balazta bat balitz bezala eraginez.
Nabaria da, beraz, euskararen normalizazio prozesuan urratsak eman beharrean, Euskaraldiaren bigarren edizioa oharkabean pasatzen utzi duen zuzendaritzak, euskararen aurkako erabakiak normalizatzeko apustua egin duela. Egoera honen aurrean, Euskotreneko LAB sail sindikaletik bi aukera posible ikusten ditugu, eskubideak urratzen dituen euskalduntasun diglosiko eta iruzurti baten gidaritzapean jarraitu edo justizia sozial eta berdinatsunean oinarrituko dena aldarrikatu. LABek aspaldi egin zuen bere hautua, eta, bide horretan, Gasteizko Legebiltzar aurrean elkarretaratze bat egin dugu, zuzendaritzaren hizkuntz politika salatzeko eta euskal hiztunon eskubideak aldarrikatzeko.