LABek berresten du estatuko Ministroen Kontseiluan onartutako legea ez dela nahikoa eta ez dituela plataforma digitaletako langileen lan eskubideak bermatzen. Aitzitik, ateak zabalik uzten ditu etxez etxeko banaketa-enpresa digitalek beste bide batzuk bila ditzaten riderrak esplotatzen eta prekarizatzen jarraitzeko.
Ez dugu ahaztu behar plataforma digitalek etxez etxeko banaketarako ezarri duten eredua kapitalaren estrategia oso baten izozmendiaren punta dela. Horregatik, ezaugarri horiek dituen erregulazio bat ezin da riderretara mugatu, ustezko autonomo guztiak hartu behar ditu, eta azpikontratazioaren gaitza errotik konpondu. “Ad hoc” salbuespenak edo erregulazioak ezartzeak lan eskubideen aplikazio orokorra ahuldu besterik ez du egiten.
Bestalde, legeak ez du errotik bukatzen mota honetako enpresen ereduaren muinarekin: algoritmoa eta haren aplikazioa produkzio prozesuan. Egia da langileek algoritmoek lan baldintzen gaineko eraginari dagokionez ezartzen dituzten arauei buruzko informazioa izan beharko dutela, baina ez da ezartzen horien gaineko kontrol publikorako mekanismorik. Algoritmoen ezagutza eta erregistro publikoa ezinbestekoa da enpresa horien jarduera kontrolatzeko.
Auzitegi Gorenaren epaiaren ondoren, bai eta Lan Ikuskaritzaren txostenen eta, batez ere, langileen borroken ondoren, onartezina da borroka prozesu osoa faltsuan ixtea. Inoiz baino garrantzitsuagoa da gogoratzea borroka prozesu guztia langileen antolaketari esker izan dela, estatu osoko sindikatu alternatiboekin batera, non LAB presente egon den.
Egun, Hego Euskal Herriko lau hiriburuetan antolatuta gaude, Lan Ikuskaritzarekin elkarlanean, Bilboko eta Iruñeko makro epaiketetan langilegoa ordezkatuz eta atal sindikalak sortuz. Bada garaia Euskal Herritik sektore horren beharrei erantzuteko, aurrerantzean zuzenduko duen esparru juridikoa ematekoa. Bizkaiko kasuan, LABek azaroan proposatu zuen banatzaileak Bizkaiko Ostalaritza Hitzarmeneko III. kategorian sartzea (1.419,06 euro 15 ordainsaritan), eta ildo horretan lanean jarraitzea bermatu genuen.
Ildo horretan, premiazkoa da ustezko autonomoen iruzurra eta azpikontratazioa bere osotasunean bukatzearen alde egitea, tresna digitalen kontrol publikoa duen erregistro bat sortzea eta lan harremanen esparru eta kode propio bat ezartzea ildo horretan aurrera egiteko. Antolaketaren, borroka kolektiboaren eta sektorearen batasunaren bidez, riderren lan baldintzak hobetu daitezke Euskal Herrira negoziazioa ekarriz.