Gaur egun suhiltzaileen antolakuntzak Euskal Herrian bizi duen egoera gure herriak pairatzen duen zatiketa administratiboaren ispilua da. Bi Estatutan, bi autonomiatan eta azpi erregio batean zatitua dagoen herri bateko suhiltzaileak gara, horrek gure antolakuntzan, formakuntzan eta gure lanerako dugun marko legalean dituen ondorio guztiekin.
Iparraldeak eta Nafarroak bakoitzak bere errealitatea dute eta EAEko herrialde bakoitzean bina zerbitzu ditugu, hiriburukoa eta Aldundiarena. Gauzak horrela, EAEn sei zerbitzu ditugu, aireportuetakoez gain.
Jendartea babesteko orduan, adibidez, suhiltzaile zerbitzu bakoitzak bere taktikak dauzka eta lurralde eremu mugatuak ere. Oarso aldean sute bat badago, adibidez, Irundik joango dira suhiltzaileak, baina laguntza behar badute, Zarauzkoak joango zaizkie laguntzera eta ez Donostiakoak, azken hauek ez baitira Aldundikoak. Edo zer edo zer Mutrikun gertatzen bada, Eibartik joango dira suhiltzaileak eta baita Markinatik ere beharrezkoa bada. Baina kasu horretan, bi herrialde ezberdinetakoak izanik, bi protokolo ezberdinen arabera aritu behar dugu. Egoera honek, beraz, modu kaltegarrian eragiten dio suhiltzaileek euskal jendarteari eskaini behar diogun zerbitzuari.
Eta egoera honetan gero eta ozenago entzuten ari gara Arkauten egingo litzatekeen suhiltzaileen formakuntza bateratuaren inguruko informazioa.
LABen ustez Euskal Herrian larrialdi zerbitzu indartsu bakarra beharko genuke, egun ditugun zatiketa administratibo horiek guztiak gaindituz. Bertan larrialdi mota guztiak barne bilduko lirateke, hala nola, suhiltzaileak, basozainak, mendiko erreskateko taldeak, elikopteroa… Eta hori lortze bidean, LABek egun gure herriak bizi dituen esparru administratibo bakoitzean helburu horri begirako urratsak ematen hastea proposatzen du, Euskal Herriko suhiltzaile guztiak antolakuntza eredu bateratuan sartu arte, baita formakuntza eta lan eskaintza publiko alorrean ere.
Jokabide horren ikuspegitik, bai Enplegu Publikoaren Eskaintzak zein formakuntza bateratzea gure logika osoan sartzen da. Alde batetik, formakuntza alorrean suhiltzaile guztiek gai berdinak edukiko lituzketelako, eta ez orain bezala askotan desberdinak eta homologatu ezinezkoak zenbait kasutan. Bide beretik, Lan Poltsa bakarra izango litzateke suhiltzaile guztientzat.
Gauzak horrela, LABek ontzat joko luke EAEn suhiltzaileen formakuntza eta EPEak bateratzea, baina horretarako aurretik suhiltzaile zerbitzuaren antolakuntza, suhiltzailearen perfila, suhiltzailearen lanpostuaren ezaugarriak eta larrialdi zerbitzuaren batasuna nolakoa izan beharko lukeen adostu beharko genuke administrazio guztiekin. Hori gabe ez dugu bateratzearen aldeko inolako proposamenik bultzatuko.
Hori bai, horrekin guztiarekin batera, argi gera bedi suhiltzaileen batasun hori LABek ez duela inolaz ere onartuko Ertzaintzaren edo militarren menpe jartzea. Hori izango da euskal jendarteak merezi duen larrialdi zerbitzu publiko eta zibil integrala eta eraginkorra sortzeko modua eta baita eta suhiltzaileen lan baldintza egokiak bideratzeko aukera ere.
Horregatik guztiarengatik, gaia negoziatu gabe dagoela ikusita eta Aldundiak suhiltzaileen EPEa martxan jartzekotan dagoen honetan, LABek ez du ontzat emango Arkauten antolatuko liratekeen EPE zein formakuntza bateratuen proposamenik.