LABek jardunaldi murrizketaren inguruko eztabaidari premiaz heldu behar diogula uste du, eta horretan ari gara aspalditik: LABek eremu desberdinetan lanaldi murrizketa proposamenak egin izan ditu, patronalari, instituzioei, lan eta enplegu sailari eta Idoia Mendia sailburuari ere bai, zuzenean. Ez batzuek, ez besteek, orain arte ez dute eztabaida horri heltzeko borondaterik adierazi.
Euskal Herriko langileriak bere lan jarduna murriztea ezinbestekoa dela uste dugu, egungo lan jardunaldia ez baita bizitzarekin uztargarria. Lanaldiaren eztabaidak euskal langileon erronka desberdinei erantzun behar die: ekarpena egin behar du langileen lan eta bizi baldintzak hobetu eta enplegua banatzeko; ekarpena trantsizio ekosozialistak eskatzen dituen erronkei heltzeko bidean, eta bizitza sostengatzeko hain beharrezkoak ditugun zaintza lanak burutu eta denon artean banatu ahal izateko ezinbesteko baldintza da.
Banaketa hirukoitzaren norabidean urratsak eman behar direla uste dugu: aberastasuna, zaintzak eta enplegua banatu behar dira, eta jardunaldiaren murrizketa bide horretan kokatzen dugu.
Proposamen zehatzak eginak ditugu bide horretan, tartean, lan jarduna astean 30 ordura murriztearena. Eta, besteak beste, eduki hori barnebiltzen duen lanbidearteko akordioarako proposamena ere egina dugu LABetik. Orain arte inongo erantzunik ez dugu jaso.
Orain, elkarrizketa sozialera eraman nahi du bere proposamena. Mendiari mahai antidemokratiko horretan herri honetako gehiengo sindikalak ez duela parte hartzen gogorarazi behar diogu. Era honetako eztabaidek bestelako prozesu, marko eta akordioak eskatzen dituzte. Propaganda kanpaina gutxiago eta eztabaida serio gehiago.